En niet alleen nu, maar de afgelopen 8000 jaar. Dat is tenminste de conclusie van de Amerikaanse geneticus Sean Myles.

Myles, verbonden aan de universiteit Cornell, ontwikkelde een zogenoemde gene chip, waarmee hij het genetische materiaal van bijna duizend verschillende druivensoorten kon vergelijken. Tot zijn grote verrassing bleek 75 procent van de soorten genetisch erg op elkaar te lijken. Ze waren zo nauw verwant als broer en zus of als ouder en kind. In The New York Times zegt Myles: “Vroeger werd gedacht dat er verschillende druivenfamilies waren. Nu hebben we ontdekt dat al die soorten met elkaar verbonden zijn en in wezen één grote familie vormen.”

Een voorbeeld: de merlot is nauw verwant aan de cabernet frank, en die komt weer voor uit de cabernet sauvignon en de sauvignon blanc, de dochter van de triminerdruif, die op zijn beurt weer een voorvader is van de pinot noir, die weer een ouder is van de chardonnay. Hieronder zie je een uitgewerkte stamboom.

Illustratie: Sean Myles et al.

Volgens Myles is de oorzaak van deze situatie dat druiven al duizenden jaren op dezelfde manier worden vermeerderd, namelijk door een rank af te snijden en die in de grond te stoppen of op een andere onderstam te plaatsen. Wijnbouwers doen dat om een bepaalde smaak te kunnen garanderen. Als bijvoorbeeld een chardonnaydruif met een ander soort zou worden gekruist, mag de wijn die daaruit voortkomt geen chardonnay meer heten. En dus worden 90 procent van de Franse wijngaarden volgeplant met klonen van een beperkt aantal druivensoorten.

Dat is gevaarlijk, want allerlei ziekten krijgen zo steeds meer greep op de gewassen en dus zijn er steeds meer bestrijdingsmiddelen nodig. Maar daar stellen Europese wetgevers weer allerlei grenzen aan. En dus, zo denkt Myles, zal de wijnindustrie vanzelf gedwongen worden om nieuwe, sterkere druivensoorten te ontwikkelen.

Bronnen: New York Times