Hoe weet de centrale waar ter wereld een mobieltje uithangt?
Vincent van Benthem vraagt zich af waarom je geen landennummer hoeft te kiezen als je naar een mobiel in het buitenland belt, maar wel als je vanuit het buitenland naar Nederland belt.
HSS-computer
Dat zit zo. Als je een vast nummer probeert te bereiken, weet de telefooncentrale precies waar die telefoon uithangt. Met een mobiele telefoon is dat uiteraard niet zo. Het kan best zijn dat degene die je probeert te bellen, in Australië op vakantie is. Er kan dus alleen verbinding worden gemaakt als ergens bekend is waar het mobieltje uithangt.
“Dat ‘ergens’ is het Home Subscriber Server / Home Location Register (HSS/HLR)”, legt Ellen van Heerwaarden van KPN uit. “Deze HSS-computer houdt bij waar ter wereld de mobiele telefoon zich bevindt, door te registreren bij welke centrale de telefoon is aangemeld. Als A naar B belt, gaat dat dus via het HSS en het systeem verbindt hem dan door. Een landennummer is daarbij niet nodig.”
Roaming
Anders is dat als een mobiele gebruiker vanuit het buitenland iemand met een Nederlands nummer probeert te bereiken. De beller is dan als het ware te gast bij een buitenlands mobiel netwerk; dat heet roaming. Hij gebruikt dat netwerk dan zoals ook een lokale klant van dat mobiele netwerk dat doet.
Als hij in Australië is, hoeft hij dus geen landennummer te kiezen om iemand een Australiër te bellen. Maar als hij een Nederlander wil bellen, moet hij het buitenlandse netwerk ‘vertellen’ waar het telefoontje naartoe moet en daarvoor is een landennummer noodzakelijk.
Van Heerwaarden: “Sommige netwerkoperators bieden een technisch snufje, waarmee je vanuit het buitenland kunt bellen alsof je in eigen land bent. Door die dial like home-techniek herkent de buitenlandse centrale naar welk land je wilt bellen, ook als er geen landennummer voor staat.”
Tekst: André Kesseler