Muziekbestanden met allerlei beperkingen die ongeoorloofde verspreiding moeten tegengaan: irritant zijn ze zeker. En volgens een nieuwe studie schiet de muziekindustrie er netto ook nog eens weinig mee op.

De term digital rights management, oftewel DRM, slaat op “elke technologie die voorkomt dat digitale content wordt gebruikt op manieren die niet gewenst of bedoeld zijn door de verstrekker van die content”. In het verleden werden zo bijvoorbeeld muziek-cd’s beschermd tegen kopiëren, maar daar zijn grote platenbedrijven als Sony en EMI inmiddels mee opgehouden. Betaalde downloads hebben vaak wel nog een dergelijke bescherming, maar volgens de wetenschappers Rajiv Sinha, Fernando Machado en Collin Sellman is het ook beter om daarvan af te stappen.

Zij kwamen tot dat standpunt op grond van twee studies, gedaan onder meer dan tweeduizend studenten. Met deze informatie maakten ze een schatting van de invloed van DRM-beperkingen op de bereidheid te betalen voor digitale muziek bij de consument en op de winst die ermee kan worden gemaakt. Hun conclusie: “Ondanks de voordelen die bepaalde DRM-beperkingen kunnen opleveren, heeft het afschaffen van DRM netto een positieve invloed op zowel de winst die de muziekproducent maakt, als het welzijn van de consument.”

De onderzoekers geven hier twee redenen voor. Ten eerste is er als DRM wordt afgeschaft een “afname in de neiging tot piraterij” bij de zogenoemde hardcore pirates, waarvan volgens Sinha en collega’s ook nog eens een deel zal veranderen in betalende klanten. Ten tweede zal de minder fanatieke muziekconsument meer digitale muziek kopen, omdat hij er zonder DRM meer mee kan.

Voorwaarde voor dat laatste is dan wel dat de prijs van betaalde digitale muziek wordt geoptimaliseerd, stellen de onderzoekers. In een e-mail aan KIJK noemt Sinha een bedrag van “ongeveer 69 [dollar]cent per nummer” ideaal.

Bronnen: Journal of Marketing

Beeld: Alfredo Daniel Rezinovsky/CC-BY-SA 2.5 Argentina