Mensen zijn niet de enige dieren die frunniken terwijl hun gedachten afdwalen; muizen lijken er ook een handje van te hebben.
Friemelen, peuteren, prutsen, wriemelen. Het maakt niet uit hoe je het noemt; iedereen doet het in een onbewaakt moment. Niet voor niets gingen de fidget spinners van een paar jaar geleden als warme broodjes over de toonbank. Maar muizen lijken ook prima in staat te zijn om – tijdens een denkproces – loze bewegingen te maken die niks hebben te maken met een specifieke taak. Met andere woorden, de knaagdieren lijken ook te kunnen friemelen, schrijven onderzoekers in Nature Neuroscience.
Lees ook:
Muizen-MRI
Onderzoeker Anne Churchland van het Cold Spring Harbor Laboratory kwam, samen met haar collega’s, per toeval achter dit muizengedrag. Het team onderzocht de neurale circuits in het bovenste deel van de hersenen in muizen terwijl ze bezig waren met besluitvormingstaken.
De activiteit werd gemeten met een soort fMRI. Op deze manier kregen de wetenschappers inzicht in grotere delen van de hersenen tijdens een taak. Normaal gesproken bestuderen onderzoekers alleen een klein deel van de hersenen.
Gedachten afgedwaald
De muizen waren getraind om specifieke taken uit te voeren, zoals het vastgrijpen van kleine hendels om iets in gang te zetten. Ondertussen bestudeerde het team de hersenactiviteit van de kleine knaagdieren.
De onderzoekers verwachtten neurale activiteit te zien die gerelateerd was aan bewegingen die te maken hadden met de specifieke taak. Maar wat ze zagen, was dat een redelijk eenvoudige opdracht voor een hoop elektrische activiteit in de hersenen van de muis zorgde. Waren de muizen soms bezig met heel andere dingen dan besluitvorming?
Wriemelen
Na meer onderzoek te hebben verricht, kwam het team erachter wat dan wél voor die hersenactiviteit zorgde. De wetenschappers ontdekten dat het grootste deel van de activiteit werd veroorzaakt door niet-geïnstrueerde bewegingen die het dier maakte, zoals bewegingen van de achterpoten, verwijding van de pupillen, gezichtsbewegingen, neusbewegingen en snorhaarbewegingen. De muizen waren aan het wriemelen.
Churchland: “We dachten dat de dieren 100 procent gefocust waren op onze opgedragen taak. Het bleek dat ze hun eigen prioriteiten hadden die veel verschillende bewegingen met zich meebrachten.” Churchland en haar team zijn nu van plan verder uit te zoeken wat deze prioriteiten zijn en wat hun verband is met het nemen van beslissingen.
Bronnen: Nature Neuroscience, Cold Spring Harbor Laboratory via EurekAlert!
Beeld: Anne Churchland
Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
