Wie klimaatverandering zegt, zegt temperatuurstijging, droogte en smeltende ijskappen. Maar hoe rap verdwijnt dat ijs nu eigenlijk? Hoe werkt dat? En hoe zijn die ijskappen ooit ontstaan? Wetenschappers begrijpen dat steeds beter, al is er nog veel te doorgronden.

De afgelopen miljoenen jaren is de aarde verschillende keren gedeeltelijk bedekt geweest met ijskappen. De Laurentide-ijskap bijvoorbeeld, die een groot deel van Canada en het noorden van de Verenigde Staten bedekte. Of iets dichter bij huis de Fennoscandische ijskap, die tienduizenden jaren over Noord-Europa lag. Als je weet waar je moet zoeken, kun je nog sporen van deze gigantische ijsmassa’s terugvinden, zoals morenewallen: boogvormige heuvels die zijn ontstaan toen de uitdijende ijskappen de bodem opstuwden.

Op dit moment zijn er op aarde twee grote ijskappen: een op Groenland en een op Antarctica. Je moet onder een steen hebben geleefd om niet te weten dat die kappen langzaamaan wegsmelten. Maar dat smelten, hoe gaat dat eigenlijk in zijn werk? Hoe weten we hoe snel het ijs smelt? En hoe ontstaan ijskappen eigenlijk?

Dit is het begin van het artikel ‘Als sneeuw voor de zon’ te vinden in KIJK 2/2020. Deze editie ligt in de winkel vanaf 23 januari tot en met 19 februari.

Meer informatie:

• de Volkskrant: Groenlands ijs verdwijnt op topsnelheid, mogelijk grotere zeespiegelstijging
• NRC: ‘Onze’ hittegolf liet ook ijs Groenland hard smelten
• The Guardian: The strange science of melting ice sheets: three things you didn’t know

Tekst: Hidde Middelweerd

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!