Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Wetenschappers zijn het erover eens: dit is dé formule om de beste zeepbel te maken die niet snel uiteen spat.
Dat wetenschap niet altijd bloedserieus hoeft te zijn, bewijzen de Ig Nobel-prijzen al een aantal jaar. Of deze onderzoekers van de Emory Universiteit ook meedingen naar de felbegeerde en komische award, is niet bekend, maar goede kandidaten zijn ze wel. De natuurkundigen vogelden uit wat het recept is voor de perfecte, grote zeepbel, en maakten er een die bijna 6 meter in doorsnede was.
Lees ook:
- Kun je zeepbellen laten bevriezen?
- Picture Perfect: kleurenpracht uitgelegd
- Filmpje: vuurtornado in zeepbubbel
Zeepbel-wetenschap
De wetenschappers doken in de wereld van bubbel-enthousiastelingen die op Soap Bubble Wiki (ja, die pagina bestaat) recepten uitwisselen om de beste bellen te maken. De recepten die de hoogste scores van de bubblers krijgen, bevatten allen polymeren, zoals guargom. Deze verbindingen die uit een lange reeks van dezelfde moleculen bestaan, geven het membraan van de zeepbel zijn stevigheid, net als dat gluten dat voor brooddeeg doen.
“De polymeerstrengen raken verstrikt, zoiets als een haarbal, waardoor langere strengen worden gevormd die niet uit elkaar willen vallen”, licht onderzoeker Justin Burton toe. “Als het juist gecombineerd is, is het membraan viskeus, maar ook rekbaar.”
Het recept
In het lab probeerde het team een aantal van de recepten uit en filmde knappende zeepbellen met hogesnelheidscamera’s. Hiermee konden de wetenschappers de snelheid en patronen van de uiteen spattende bubbel meten, en hoe dat veranderde naarmate de recepten werden aangepast. Na veel tests had het onderzoeksteam dan eindelijk hét recept te pakken voor de ultieme zeepbel. Schrijf je mee?
Mix een halve theelepel guarpoeder met drie eetlepels isopropylalcohol totdat alle klontjes weg zijn. Voeg hier 0,95 liter water aan toe en meng dit zo’n 10 minuten. Laat de soep vervolgens een paar minuten staan, zodat de guar het water kan absorberen. Hierna roer je een halve theelepel bakpoeder en drie eetlepels wasmiddel door het geheel. Roer nog een laatste keer voorzichtig, en zorg ervoor dat er geen schuim ontstaat.
Verder adviseren de onderzoekers een bellenblaasstok te gebruiken met touw. De vezelige structuur zorgt ervoor dat het zeepmengsel snel wordt geabsorbeerd, waardoor een ononderbroken verbinding tussen het membraan en het touw ontstaat, wat de kans op het maken van gigantische bellen vergroot zonder dat ze te snel knappen.
Het is nog even wachten tot de Ig Nobelprijzen van 2020 worden uitgereikt, maar wat mij betreft maken de onderzoekers een goede kans.
Bronnen: Physical Review Fluids, Gizmodo, Popular Mechanics
Beeld: Emory University