Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Amerikaanse wetenschappers hebben natuurlijk voorkomende supergeleidende materialen in buitenaardse objecten ontdekt.
Hoe goed een materiaal ook elektriciteit geleidt, er is altijd enige elektrische weerstand. Tenzij je supergeleidende materialen, zoals niobium, vanadium, lanthaan en kwik, gebruikt. Deze elementen vind je allemaal hier op aarde, maar hoe zit dat in de ruimte? Zijn daar supergeleidende materialen te vinden? Ja, zeggen wetenschappers van de University of California, San Diego. Ze onderzochten een aantal meteorieten en troffen in twee ruimterotsen stoffen aan met supergeleidende eigenschappen.
Lees ook:
- Nieuw record gevestigd op het gebied van supergeleiding
- Efficiënter stroomtransport dankzij supergeleiding?
Supergeleiders
Het team nam van 15 verschillende meteorieten verschillende monsters, variërend van een verpulverd stukje ruimterots tot grotere fragmenten. Het onderzocht de samples met behulp van de techniek magnetic field modulated microwave spectroscopy (MFMMS). Dat werkte als volgt.
Monsters van de meteorieten werden geplaatst in een oscillerend magnetisch veld en blootgesteld aan microgolven. Het team hield bij hoe de microgolven werden geabsorbeerd door het meteorietpoeder.
Vervolgens lieten de wetenschappers de monsters afkoelen tot extreem lage temperaturen. Als een monster hierdoor overging van een geleider naar een supergeleider, veranderde de manier waarop het de microgolven absorbeerde ook drastisch.
Mundrabilla-meteoriet
Na alle samples te hebben doorgelicht, kregen de onderzoekers een match in twee meteorieten. Ze troffen supergeleidende stoffen aan in de Mundrabilla-ijzermeteoriet, een van de grootste stukken ruimtepuin ooit, die in 1911 in Australië is ontdekt.
De andere meteoriet die ook supergeleidende materialen bevat, is GRA 95205, een zeldzame ureiliet-meteoriet die op Antarctica is ontdekt. Het supergeleidende materiaal was een legering van indium, lood en tin.
Het onderzoeksteam presenteerde in 2018 al deze bijzondere vondst. Nu, twee jaar later, is het werk eindelijk getoetst en gepubliceerd in vakblad Proceedings of the National Academy of Sciences.
Bronnen: Proceedings of the National Academy of Sciences, ScienceAlert, Gizmodo
Beeld: CC BY 2.0