Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Drie Amerikaanse bedrijven krijgen financiering van Defensie om een raket op kernaandrijving te ontwikkelen. Vanaf 2025 moet die vliegende kernreactor tussen de aarde en de maan pendelen.
Het Amerikaanse onderzoeksinstituut DARPA heeft 27,6 miljoen dollar over voor een raket op kernaandrijving, maakte de organisatie 12 april bekend. Zo’n raket heeft in theorie genoeg brandstof voor een langdurig verblijf in de ruimte.
Defensiegiganten Lockheed Martin en General Atomics slaan in dit DRACO-project (Demonstration Rocket for Agile Cislunar Operations) de handen ineen met het raketbedrijf Blue Origin van Amazon-miljardair Jeff Bezos. In 2025 moet er een demonstratiemodel vliegen in een lage omloopbaan om de aarde. Een volwassen versie moet van hot naar her kunnen vliegen, zelfs tot bij de maan. “De techniek die we hier willen ontwikkelen is de basis voor onze toekomstige ruimtemissies”, stelt DRACO-programmaleider en luchtmachtmajoor Nathan Greiner in een persbericht.
Lees ook:
- Op atoomkracht door de ruimte?
- Kernenergie: jaren zonder bijtanken
- Drie plannen voor raketten op atoomkracht
Snel of zuinig?
In de ruimte kun je kiezen: een efficiënte maar zwakke ionenmotor kan maandenlang snelheid opbouwen, maar een sterke brandstofraket kan een paar keer flink gas geven of remmen voor fikse koerscorrecties. Een raket op kernaandrijving kan het allebei, denkt DARPA.
Een nucleaire raket gebruikt een kernreactor om zijn stuwstof enorm te verhitten en weg te spuiten via een uitlaat. Zulke nuclear thermal propulsion geeft in theorie evenveel kracht als een brandstofraket, maar is net zo efficiënt als een ionenmotor. Zo kun je met veel hogere snelheid naar andere planeten gaan.
In het DRACO-project krijgt General Atomics 22,2 miljoen dollar om de kernreactor voor de raket te ontwikkelen. Blue Origin (2,5 miljoen dollar) en Lockheed Martin (2,9 miljoen dollar) bouwen elk een demonstratiemodel van de raket. In 2025 moet het resultaat een testvlucht maken in een lage baan om de aarde. Dat zal nog een demonstratiemodel zijn, nog geen volwassen raket.
Mars en verder
Het DRACO-project is gericht op een raket die vlakbij de aarde van hot naar her kan en zo van dichtbij kan kijken naar satellieten en andere projecten van Amerika’s concurrenten in de ruimte. De lancering gaat met een ouderwetse chemische raket; de kernaandrijving schakelt pas in de ruimte in, zodat de reactor niet aan hoeft te staan tijdens het geweld van de lancering. Het apparaat is natuurlijk onbemand, want zo’n klus kun je prima af met een robotsysteem. Een niche-toepassing? Nee hoor.
“Kernaandrijving is een game changer voor bemande ruimtevaart”
Jim Bridenstein (NASA)
Waar chemische raketten naar andere planeten maandenlang door de ruimte zweven met uitgeschakelde motor om brandstof te sparen, heeft een nucleaire raket genoeg brandstof om vol gas naar Mars te vliegen. Dat betekent een hogere gemiddelde snelheid en dus een kortere reis: in drie tot vier maanden naar Mars betekent minder voorraad voor de astronauten aan boord, die ook nog eens minder lang gebombardeerd worden door kosmische straling. NASA-directeur Jim Bridenstein ziet het zitten, zei hij in 2019 al tegen Space.com: “Kernaandrijving is een game changer voor bemande ruimtevaart.”
Nu nog iemand vinden die zo gek is om in een vliegende kernreactor te stappen.
Wat weet jij eigenlijk van kernenergie en -reactoren? Test het met deze KIJK-kennisquiz!
Beeld: DARPA