Als mannelijke spin word je natuurlijk liever niet door je sekspartner opgegeten. De truc om daar aan te ontkomen: doe het vooral met weldoorvoede vrouwtjes.
Seks is voor een mannetje van de aan de zwarte weduwe gerelateerde spinnensoort Latrodectus hesperus geen onverdeeld genoegen. Het vrouwtje wil namelijk nog weleens na de vrijpartij haar partner opeten – of, als die helemaal pech heeft, soms zelfs ervóór. Houden de mannetjes rekening met die nare gewoonte bij hun partnerkeuze? Ja, zo blijkt uit nieuw onderzoek: ze delen het liefst de spreekwoordelijke lakens met een dame die goed heeft gegeten – en dus het minst geneigd zal zijn haar spreekwoordelijke bedgenoot gelijk te verorberen.
De studie die deze kennis opleverde, bestond uit meerdere experimenten. Bij een daarvan werden de mannetjes geconfronteerd met ofwel een weldoorvoed, ofwel een uitgehongerd vrouwtje in haar eigen web. Hierbij vertoonden de mannetjes duidelijk meer ‘hofmaakgedrag’ bij de dikke dan bij de dunne vrouwtjes.
Bij een ander experiment werden de mannetjes uitgezet bij een leeg web, dat ofwel was gesponnen door een vrouwtje dat goed te eten had gekregen, ofwel door een vrouwtje waar dat niet voor gold. Ook nu hadden de heren een duidelijke voorkeur voor het web van een dikke potentiële partner. Niet alleen het uiterlijk van het vrouwtje, maar ook haar web speelt dus een rol.
Een logische vraag is vervolgens: hoe weet een mannetje dat een leeg web afkomstig is van een dik of van een dun vrouwtje? Het zou kunnen dat het afgaat op resten van in het web gevangen prooidieren; een duidelijke aanwijzing dat de bewoner onlangs stevig heeft gedineerd. Daarnaast is uit eerder onderzoek gebleken dat er een verband is tussen de manier waarop een web geweven is, en hoe het met de gezondheid van de spin in kwestie is gesteld. Oftewel: als een vrouwtje op de rand van de hongerdood balanceert, zou dat aan de vorm van haar web af te lezen moeten zijn.
Maar uit het nieuwe onderzoek blijkt dat ook een andere factor meespeelt. Tijdens een van de experimenten werden de mannetjes namelijk in een doosje gestopt met tandenstokers, omwikkeld met spinnenzijde afkomstig uit het web van een vrouwtje. Ook in deze situatie, waarbij de vorm van het web of de aanwezigheid van prooidierresten geen rol meer speelt, hadden de mannetjes een voorkeur voor webslierten afkomstig van een goed gevoed vrouwtje. Het lijkt er dus op dat een of ander chemisch signaal een belangrijke rol speelt bij de partnerkeuze van het mannetje.
Overigens bleek de bovenstaande strategie zeker een nuttige voor mannetjes die liever niet al voor de seks worden opgevreten. Geen enkele van de dikke vrouwtjes probeerde namelijk het mannetje tijdens de hofmakerij aan te vallen, terwijl maar liefst 71 procent van de hongerige vrouwtjes dat wél deed. Eten en seks: ze zijn allebei uiterst belangrijk voor mens en dier, maar een keihard knorrende maag krijgt toch voorrang ten opzichte van een kinderwens…
Bronnen: Animal Behaviour, LiveScience
Beeld: Matthew Field/CC BY-SA 2.5