Bij een kamerthermostaat denk je aan zo’n saai, beige kastje aan de muur. Je draait aan de knop en als het een beetje meezit gaat de temperatuur in de kamer omhoog. Hoewel er ook programmeerbare modellen zijn die ervoor zorgen dat het lekker aangenaam is als je thuis komt, vond Tony Fadell het allemaal niks.

Fadell, de man die de techniek van de iPod ontwikkelde, ergerde zich aan die oude meuk met displays uit het DOS-tijdperk en het programmeerbaarheid van een videorecorder uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. Het zorgt er volgens de uitvinder namelijk voor dat er jaarlijks enorm veel energie wordt verspild. Er moest iets slimmers komen. Iets dat flink op de energiekosten zou kunnen besparen. En dat werd de Nest Learning Thermostat.

Het ding ziet er heel erg eenvoudig uit, maar onder het simpele uiterlijk schuilt een artificial intelligence-computer die zichzelf aan het leefpatroon van de gebruiker aanpast. Nest volgt een week lang wanneer je welke temperatuur instelt en bepaalt op basis daarvan wanneer je thuis bent of wanneer je naar boven gaat om te slapen. En zo bepaalt hij dan het optimale stookgedrag of wanneer de airconditioning het beste aan kan. Als er iets in dat patroon verandert, kun je de Nest bijsturen via een smartphone, een tablet-pc of de pc.

Fadell garandeert dat de Nest zich binnen twee jaar terug heeft verdiend, doordat het tot dertig procent op de energiekosten kan besparen. Klinkt goed. Maar we krijgen met zulke juichberichten altijd een stemmetje in het hoofd met de oude Amerikaanse wijsheid: If it seems too good to be true, it usually is…En om dan maar met een andere fijne Nederlandse wijsheid af te sluiten: Eerst zien, dan geloven.

Bron: Wired

Beeld: Nest