Wetenschappers hebben het voor elkaar gekregen om hartspiercellen te groeien uit het littekenweefsel dat ontstaat na een hartaanval, maar zonder gebruik te maken van stamcellen.
Stamcellen zijn cellen die in staat zijn om in elk ander type cel te veranderen. Ze zijn daardoor geschikt voor het herstellen van cellen, weefsels en zelfs complete organen. Bij een hartaanval ontstaan er bijvoorbeeld littekens in het hartspierweefsel, die met stamcellen kunnen worden gerepareerd. Maar wetenschappers van Duke University hebben een manier gevonden om dit te doen zónder gebruik te maken van de controversiële stamcellen. Zij doen het met microRNA.
Kopieermachines
RNA werkt als een soort kopieermachine voor DNA. Het leest een deel van het DNA en kopieert dit vervolgens naar eiwitten, die de opdracht krijgen om nieuwe eiwitten te maken. MicroRNA is een vorm van RNA die een rol speelt bij het beheren van de genen. De wetenschappers brachten dit microRNA in bij littekenweefsel in het hart van een muis, waar het direct begon met het herprogrammeren van het aangetaste weefsel in gezond hartspierweefsel.
RNA heeft volgens de onderzoekers meerdere voordelen boven stamcellen. Anders dan de stamcellen hoeft RNA niet genetisch te worden aangepast om zijn bedoelde functie te hebben. Ook zou het RNA makkelijker te hanteren zijn wanneer het eenmaal wordt ingebracht in het lichaam. Maar boven alles, voegen de wetenschappers voorzichtig toe, zijn er aan RNA wellicht iets minder ethische dilemma’s verbonden dan aan stamcellen.
Totaal nieuwe manier
Verantwoordelijk onderzoeker Victor Dzau zegt over de toepasbaarheid van de methode: “Als je dit kunt doen in het hart, kan het ook in de hersenen, de nieren, of welk ander weefsel dan ook. Dit is een totaal nieuwe manier om aangetast weefsel te herstellen.”
Het zal nog wel even duren totdat het bij mensen toegepast kan worden, zegt Dzau. “We hebben alleen laten zien dat het mogelijk is in een muis, maar ook dat is een flinke stap.”
Bronnen: Circulation Research, Duke University
Beeld: Bdunnette/CC BY-SA 2.0