Sinds begin deze week kun je je bij Mars One inschrijven voor een enkeltje rode planeet. Maar online zijn ook kritische geluiden te horen.
We schreven er al een aantal keer over: het Nederlandse initiatief Mars One, dat tot doel heeft om al in 2023 de eerste mensen op Mars te zetten. Mensen die daar de rest van hun leven zullen moeten blijven, zo is het idee; terugkomen naar de aarde is niet in het plan inbegrepen. Desondanks kreeg Mars One afgelopen jaar al zo’n 10.000 mailtjes van mensen die mee willen. Sinds afgelopen maandag kunnen die zich officieel inschrijven als aspirant-astronaut.
Opgeven kan tot eind augustus. Dat is niet gratis; gegadigden moeten een bedrag aan administratiekosten betalen, onder meer om lolbroeken af te schrikken. Die kosten zijn wel aangepast aan het bruto binnenlands product per hoofd van de bevolking, zodat ook inwoners van armere landen mee kunnen doen.
Als de inschrijving is gesloten, volgen er nog drie selectierondes. Uiteindelijk mag het publiek stemmen wie van de 24 tot 40 overgebleven kandidaten daadwerkelijk naar Mars mogen.
Vraagtekens en twijfels
Uiteraard kan het boude plan ook op wat scepsis rekenen. Zo stelt de in ruimtevaart gespecialiseerde wetenschapshistoricus en journalist Amy Shira Teitel op physicsfocus.org te verwachten dat het plan “zal belanden op de lange lijst van opgegeven Marsplannen, die door iedereen zijn vergeten behalve een aantal historici”. Onder meer stelt ze dat de “bestaande technologie” waarmee Mars One op Mars wil landen niet noodzakelijk klaar is voor gebruik, laat staan dat-ie kan worden ingezet voor een bemande missie.
Ook zet Teitel vraagtekens bij het gegeven dat opleiding en achtergrond er niet toe doen voor de kandidaat-astronauten. “Er is een lange lijst van zaken die bemanningsleden moeten kunnen repareren, ze moeten hun habitat bouwen en onderhouden, ze moeten verwondingen diagnosticeren en behandelen, misschien zelfs operaties uitvoeren, en ze moeten leren leven van het Mars-land. Dat klinkt niet alleen als een boel wetenschap, maar ook als heel specialistische wetenschap.”
Tot slot heeft ze twijfels bij de planning. “Als de eerste [onbemande bevoorraadings]missie al over drie jaar moet worden gelanceerd, moet Mars One mórgen beginnen met landingstests.”
‘Het ís mogelijk’
Maar goed, dat het streven van Mars One ambitieus is, zullen ook de initiatiefnemers zelf niet ontkennen. Bovendien onderkennen ze de mogelijkheid dat niet alles volgens plan zal verlopen. “Er kunnen vertragingen optreden, de kosten kunnen hoger uitvallen, er kunnen zelfs mislukkingen zijn”, zei mede-bedenker Bas Lansdorp afgelopen maandag. “Maar het ís mogelijk”, liet hij daarop volgen.
Of dat inderdaad zo is, zal de komende jaren blijken. KIJK blijft het project in elk geval met veel interesse volgen.
Bronnen: Mars One, physicsfocus.org, Wired