‘Ben Lopez’ – niet zijn echte naam – is professioneel onderhandelaar bij ontvoeringen. KIJK interviewde hem.

Als je een beetje geld hebt en in een wat minder veilig land woont, kan het een goed idee zijn om een K&R-verzekering af te sluiten. K&R staat voor kidnap and ransom: een verzekering voor het geval dat je ontvoerd wordt dus. Mocht je met een zak over je hoofd in een auto zijn geduwd en je familie krijgt kort daarop het ‘verzoek’ om een paar miljoen aan cash in een sporttas te proppen, dan kan het zijn dat Ben Lopez wordt gebeld.

Lopez is namelijk een professionele onderhandelaar. Hij stelt een team samen en doet er vervolgens alles aan om jou zo goedkoop mogelijk vrij te krijgen. Er is werk genoeg voor hem, want volgens officiële cijfers worden er wereldwijd elk jaar zo’n 4000 mensen gekidnapt. Het werkelijke aantal ligt volgens Lopez veel hoger, omdat de meeste ontvoeringen nooit in de publiciteit komen.

KIJK sprak met Lopez, van wiens hand eerder dit jaar het boek De onderhandelaar. Mijn leven als gijzelingsexpert verscheen bij uitgeverij Boekerij.

KIJK: Hoeveel onderhandelingen doet u in een jaar en waar spelen die zich af?

Ben Lopez: “Mijn werk lijkt een beetje op dat van een brandweerman. Soms gebeurt er weken- of maandenlang niks en dan ineens gebeurt alles tegelijk. Maar gemiddeld zijn het er zo’n drie of vier per jaar. Veel zaken spelen zich af in politiek instabiele landen als Afghanistan en Irak, maar ook in Zuid-Amerika. En Afrika wordt de nieuwe hot spot. Daar zijn namelijk nogal wat bodemschatten te vinden die de komende jaren worden ontgonnen. Dat trekt ‘rijke’ westerlingen aan en die zullen onherroepelijk worden ontvoerd om losgeld.”

Over wat voor zaken hebben we het zoal?

“Er zijn grofweg vier soorten. Om te beginnen vloeien nogal wat gijzelingen voort uit andere criminele activiteiten. Bijvoorbeeld als overvallers worden betrapt bij het beroven van een bank. De politie staat voor de deur en het hele zaakje loopt uit op een belegering van het bankgebouw. Een andere categorie wordt gevormd door politieke of religieuze groeperingen die mensen kidnappen om iets gedaan te krijgen; vrijlating van politieke gevangenen of iets dergelijks. De derde groep bestaat uit kidnappers die puur voor het geld gaan. En de laatste categorie betreft mensen die zichzelf – vaak vanwege psychische problemen – in een pand verschansen en dreigen om gekke dingen uit te halen. Ik doe voornamelijk de derde categorie en een klein beetje de vierde”.

In uw boek lijken de onderhandelingen over een mensenleven vaak zo emotieloos. Is dat ook zo?

“Als je alle emotie uit een ontvoering haalt, houd je een uitwisseling over van twee dingen die waarde hebben. Een zakelijke transactie dus. Ik denk niet: die persoon is 10.000 dollar waard en die 2 miljoen. Het speelt zich altijd af binnen de context van een groter geheel. Net zoals er regionale verschillen zijn in wat mensen eten, zijn er ook regionale verschillen in de waarde van personen. In Irak worden mensen vaak veel korter gevangen gehouden dan bijvoorbeeld in Afghanistan. Daar kan een zaak zich maanden voortslepen en ligt de prijs van een gijzelaar soms 60 tot 75 procent hoger dan in Irak. Door verschillen in cultuur of politieke stabiliteit voelen Afghaanse gijzelnemers zich veiliger. Ze zijn dan minder snel geneigd om de prijs te laten zakken.”

Dit is een fragment van een interview, te vinden in KIJK 6/2013. Dit nummer ligt in de winkel van 3 tot en met 30 mei.