Volgens nieuw onderzoek lijkt het water op de maan dezelfde herkomst te hebben als aards water.

Zo op het oog lijkt de maan nou niet bepaald nat. Toch bevat hij water, zo weten we inmiddels. Maar waar komt dat vandaan? Dat denken geoloog Alberto Saal en collega’s nu te hebben bepaald op basis van maanstenen, meegebracht door de missies Apollo 15 en 17.

Niet van kometen

Bij het doorlichten van die maanstenen richtten Saal en zijn team zich op de verhouding tussen gewone waterstof en deuterium, een zwaardere variant van hetzelfde element. Die verschilt namelijk nogal, afhankelijk van waar het water vandaan komt. Water afkomstig van kometen uit de Oortwolk bevat bijvoorbeeld veel meer deuterium dan water dat zich in meteorieten bevindt.

Uit het onderzoek bleek dat de samenstelling van het waterstof in het maanwater overeenkomt met die van water in een bepaald type meteoriet. De theorie dat de maan zijn water aan Oortwolkkometen dankt, zoals sommige wetenschappers eerder hebben gesuggereerd, kunnen we daarmee afstrepen.

Meegenomen water

Verder heeft het overgrote deel van waterstof in water op aarde dezelfde samenstelling als het maanwater. Je kunt dan denken: oké, dan hebben die meteorieten zowel de aarde als de maan van water voorzien. Maar dat is niet erg waarschijnlijk, schrijven de wetenschappers in Science Express. De maan werd namelijk al vrij snel na zijn vorming bedekt met een laag steen. En voor die laag ontstond, was er niet voldoende tijd voor meteorieten om genoeg water af te leveren.

Het alternatief: de meteorieten voorzagen de aarde van water, vlak na de vorming van het zonnestelsel. Daarna pas ontstond de maan, doordat een object ter grootte van Mars onze planeet ramde – en die nam toen een deel van het aardse water met zich mee.

Alleen: tot nu toe was de verwachting dat bij zo’n heftige botsing al het aanwezige water zou verdampen en in de ruimte zou verdwijnen. Hoe het mogelijk is dat dit destijds toch niet is gebeurd? Dat is een vraag die Saal en zijn mede-auteurs nog niet kunnen beantwoorden.

Bron: Science Express, Brown University, Carnegie Institution

Beeld: Gregory H. Revera/CC BY-SA 3.0