Na een lange voorbereiding begint vandaag de ingrijpende verbouwing van Nederlandse onderzeeboten uit de Walrusklasse.
De Zr. Ms. Zeeleeuw (ja, Zijner majesteit) is het eerst aan de beurt. De onderzeeboot is aan wal getrokken en vandaag wordt met het doorknippen van een kabel in de commandocentrale van de Zeeleeuw een begin gemaakt met het Instandhoudingsprogramma Walrusklasse. Het IP-W moet ervoor zorgen dat de boten minstens tot 2025 hun taken kunnen uitvoeren.
In KIJK 12/2012 kon je lezen wat daar allemaal bij komt kijken. In het artikel staat: “Tijdens de koude oorlog opereerden ze voornamelijk in diep water, maar tegenwoordig blijven ze steeds vaker vlak voor de kust. Hun taak is dus verschoven van blauw water naar bruin water en dat stelt andere eisen aan de systemen aan boord.”
We zetten de belangrijkste aanpassingen op een rijtje.
Periscoop: een van de twee periscopen wordt vervangen door een zogenoemde optronische mast (foto hieronder). Bovenin die mast zitten twee camera’s: een thermal imaging of nachtzichtcamera en een HD-kleurencamera. De beelden worden in de commandocentrale op de diverse schermen vertoond, er kan in en uit worden gezoomd en de beelden kunnen worden opgenomen. Een extra voorziening, de quick look round, maakt het bovendien mogelijk om de mast kort uit te schuiven en dan één of twee rondjes te laten maken. Terwijl de gemaakte foto’s worden opgeslagen, gaat de mast weer naar beneden.
MOAS: in de neus van de Walrusklasse, tussen de vier torpedoluiken, worden de sensors van een Mine and Obstacle and Avoidance Sonar (MOAS) geplaatst. Daarmee kan de onderzeeboot, de naam zegt het al, zeemijnen opsporen en ontwijken.
Sonar: er wordt een Passive Sonar Processing System (PSPS) geïnstalleerd. Daarmee kan op basis van de met hydrofoons opgevangen geluiden een frequentieanalyse worden gemaakt en veel sneller dan voorheen worden bepaald welke schepen en eventuele onderzeeboten er in de buurt rondvaren.
Combat Management: het huidige centrale besturingssysteem van de boot, GIPSY, dateerde nog uit het begin van de jaren tachtig, oftewel: het Commodore 64-tijdperk. Het was dus wel aan vervanging toe.
Torpedo’s: een andere aanpassing die een rechtstreeks gevolg is van de verschuiving van blauw naar bruin water betreft het enige wapen aan boord van de onderzeeboten: de torpedo’s. De Mark 48 Heavy Weight-torpedo werd destijds ontwikkeld voor diep water. Ze worden gemoderniseerd zodat ze beter in staat zijn om in ondiep water hun werk te doen.
Drukhuid: De romp van de onderzeeboot is misschien wel het belangrijkste onderdeel van de boot. Alle oude verflagen worden met hogedrukspuiten (3600 bar) verwijderd. Daarna wordt de drukhuid geïnspecteerd en kunnen de nieuwe verflagen erop.
Het IP-W wordt in 2019 afgerond en kost exclusief de aanpassingen aan de torpedo’s en een nieuwe satellietantenne zo’n 100 miljoen euro.
Beeld: André Kesseler, Koninklijke Marine, NEVESBU, US Navy