De meteoriet die begin dit jaar in Rusland landde, is uitvoerig onderzocht. De feiten: het is de grootste inslag sinds 1908, de meteoriet ging 19 kilometer per seconde en de kans op een meteorietinslag is groter dan gedacht.
In februari dit jaar werd Rusland letterlijk opgeschud door een meteorietinslag. In de Russische stad Tsjeljabinsk, waar de meteoriet vlakbij insloeg, raakten 1200 mensen gewond. Een internationaal team van onderzoekers heeft nu in Science hun uitvoerige onderzoek gepubliceerd. Opvallende conclusie uit het onderzoek: de kans op herhaling van een inslag is eigenlijk groter dan altijd gedacht.
Die schokgolf heeft een grote ravage aangericht. De wetenschappers hebben vijftig getroffen dorpen in een omtrek van 90 kilometer onderzocht op de mate van glasschade. Dit filmpje laat zien hoeveel schade de shockwave heeft veroorzaakt.
Verblindende flits
Uit het onderzoek bleek onder andere dat de meteoriet met een snelheid van ongeveer 19 kilometer per seconde terechtkwam op aarde. Voordat hij de aarde bereikte, verbrandde een groot deel in de atmosfeer. Dat leverde een verblindende flits op, die korte tijd feller was dan de zon. Veel mensen zijn dan ook met brandwonden in het ziekenhuis verschenen.
Deze meteoriet kan in het rijtje van de chondrieten worden geplaatst. Dat is een soort meteoriet die veel op aarde wordt teruggevonden; het is dus een vrij normaal stuk ruimterots. De onderzoekers hebben verder kunnen bepalen dat de meteoriet 4,452 miljoen jaar geleden is ontstaan. Hij is waarschijnlijk onderdeel geweest van een nog grotere asteroïde. Die viel zo’n 1,2 miljoen jaar geleden uiteen.
Net als de dino’s
Hoe ‘normaal’ de meteoriet ook is, de wetenschappers waarschuwen dat de kans op een meteorietinslag groter is dan eigenlijk gedacht. Zo zijn er onlangs sporen gevonden van een meteorietenregen in China uit 1976, wat aangeeft dat er met enige regelmaat een stuk ruimterots onze aarde weet te vinden.
Om een beter beeld te krijgen van welke brokstukken gevaarlijk zijn voor de mensheid, pleiten de wetenschappers voor meer onderzoek. Al is het maar om ervoor te zorgen dat we niet eindigen als de dinosauriërs.
Bronnen: Science, University of California – Davis via EurekAlert!
Beeld: Nikita Plekhanov/CC BY-SA 3.0