Soort zoekt soort. Nieuw onderzoek heeft aangetoond dat getrouwde stellen genetisch meer op elkaar lijken dan twee willekeurig geselecteerde personen.

Dat we meestal trouwen met iemand die op ons lijkt, was al bekend. We kiezen een echtgenoot onder andere uit op leeftijd, inkomen en educatie, en vinden het daarbij belangrijk dat hij of zij in deze opzichten lijkt op onszelf. Wetenschappers van de Universiteit van Colorado te Boulder hebben nu aangetoond dat onze partner ook genetisch gezien bovengemiddeld veel op ons lijkt.

Voor het onderzoek werd het genoom – het geheel aan erfelijke informatie in een organisme – van 825 Amerikaanse koppels bestudeerd. De wetenschappers onderzochten voornamelijk de plaatsen op het DNA die per persoon sterk kunnen verschillen. Op basis hiervan concludeerden ze dat er minder verschil in DNA is tussen twee getrouwde mensen dan tussen twee willekeurig geselecteerde individuen.

Genetische afwijkingen

Omdat mensen hun partner uitkiezen op gelijke uiterlijke kenmerken, is het niet zo verrassend dat er ook gelijkenis in DNA is. “Erfelijke informatie vormt een aantal waarneembare eigenschappen; het fenotype”, legt hoofdonderzoeker Benjamin Domingue uit. “Wij kiezen onze echtgenoten uit op basis van dit fenotype en dit zorgt er automatisch voor dat we onbewust selecteren op gelijkenis in DNA.” Zo kiezen lange mensen bijvoorbeeld vaak een partner die ook vrij lang is. Omdat lengte vastligt in het DNA, selecteren ze dus automatisch op genetische informatie.

Maar is het wel zo handig dat je genoom lijkt op dat van je wederhelft? Wanneer twee mensen die genetisch sterk op elkaar lijken een kind verwekken, is de kans namelijk groot dat hun kroost een genetische afwijking krijgt. “De gelijkenis in DNA tussen echtgenoten is niet dermate groot dat de kans op een kind met een genetische ziekte toeneemt”, zegt Domingue. “De genetische informatie varieert nog voldoende.” Gelukkig maar!

Bronnen: PNAS, University of Colorado at Boulder via Medical Xpress

Tekst: Naomi Jansen