Het uitgestorven neefje van de kangoeroes die wij vandaag de dag kennen, hopten niet, zo blijkt uit nieuw onderzoek.

Daar heb je Skippy! En wat is het kenmerkende aan zijn soort? Uiteraard de manier hoe hij zich van A naar B verplaatst: door te hoppen. Maar onderzoekers aan de Brown Universiteit stellen dat kangoeroes dit niet altijd hebben gedaan. Het uitgestorven neefje van de kangoeroes die wij nu kennen, zou zijn achterpoten één voor één hebben neergezet om zich te verplaatsen net zoals wij dit doen.

Het gaat hier om de kangoeroes uit de onderfamilie Sthenurinae – een aftakking van de familie waar de kangoeroes die wij vandaag de dag kennen toe behoren. Deze dieren ontstonden zo’n 16 miljoen jaar geleden en stierven ongeveer 130.000 jaar geleden uit. De grootste kangoeroes hadden een geschat lichaamsgewicht van wel 240 kilogram, drie keer het gewicht van de rode reuzenkangoeroe – het grootste buideldier dat nog in leven is.

Verschillende anatomie

De wetenschappers hadden het vermoeden dat deze kangoeroes door hun zware gewicht niet in staat waren om te hoppen. Maar dit moet natuurlijk eerst worden bewezen. Hiertoe vergeleken de onderzoekers verschillende botten van de uitgestorven kangoeroefamilie met die van de buideldieren die op en neer springen om vooruit te komen. Hieruit bleek dat de botten nogal van elkaar verschilden.

“Deze verschillen wezen er allemaal op dat de sthenurine kangoeroes hun gewicht op één poot tegelijk konden laten rusten”, vertelt hoofdonderzoeker Christine Janis. “Ze hadden bijvoorbeeld wijd uitlopende botten in hun achterpoot, zodat ze meer spieren in hun ledematen konden ontwikkelen die hen hielpen te balanceren op één poot. Ook hadden ze grotere heupen en knieën die meer gewicht konden dragen en hun enkelgewrichten waren sterker dan die van de hedendaagse kangoeroes. En zo zijn er nog meer aanwijzingen dat uitgestorven Skippy net als ons moet hebben gelopen.

Bronnen: PLOS, Brown University via Eurekalert!