Schrijvers zijn boos omdat Amazon ze per gelezen pagina wil gaan betalen. Niels ’t Hooft ziet het plan juist wel zitten. 

Amazon.com gaat schrijvers betalen per bladzijde. Dat wil zeggen: voor elke digitale bladzijde, gelezen door mensen met een all-you-can-eat-e-book-abonnement. Natuurlijk mopperden schrijvers toen dit nieuws werd onthuld. Amazon is groot en machtig, en het is niet fijn om iemands speledingetje te zijn. Maar ik vond het eigenlijk wel logisch klinken.

Dikke papieren boeken kosten toch ook meer dan dunne? En als veel mensen een saaie roman niet uitlezen, is het dan echt zo raar als de auteur dat terugziet in zijn of haar inkomsten? Als lezer wil ik ook wel per pagina afrekenen. Ik zou meer boeken proberen en sneller afhaken, maar uiteindelijk, denk ik, langer en plezieriger lezen.

In het algemeen vind ik het tof dat dit soort dingen allemaal kunnen worden gemeten. Zie ook: hoe gamedienst Steam het onlangs mogelijk maakte om je geld terug te krijgen als je een game minder dan twee uur hebt gespeeld.

Communicatiegoeroe Marshall McLuhan schreef dat het medium de boodschap bepaalt. Maar in de vrijemarkteconomie van het internet lijkt iets anders van nóg groter belang: de manier waarop je betaalt. Zo zorgden iTunes en Spotify voor het einde van het album; dood aan alle filler songs! En waar het oude tv-model je eindeloos passief liet doorkijken, inclusief reclameblokken, maken abonnementsdiensten als Netflix en HBO nu duisterdere en complexere series dan ooit. Wel eindigen afleveringen consequent met spannende cliff-hangers, om je te dwingen steeds je abonnement te verlengen. Wie weet is dat een sneak preview van het boekhoofdstuk van de toekomst.

Niels ‘t Hooft staat met zijn column in elk nummer van KIJK. Deze tekst werd gepubliceerd in KIJK 9/2015.