Gemiddeld is het zoutgehalte in onze oceanen 3,5 procent. Dat betekent dat elke liter zeewater ongeveer 35 gram zouten bevat; voor het grootste deel (24 gram) natriumchloride.

Sir Edmond Halley (de Engelse astronoom, geofysicus, wiskundige en naamgever van de komeet) deed in 1715 een poging om de zoute zee te verklaren. Volgens hem werden zouten en andere mineralen door neerslag uit de bodem gewassen en via rivieren naar de zee gebracht.

In werkelijkheid kwam het natrium lang geleden vrij bij de vorming van de oceaanbodem. Gasvormige chlorides borrelden op uit het binnenste van de aarde, om vervolgens via onderzeese vulkanen en hydrothermale bronnen in het zeewater belanden.

Het zoutgehalte van de zeeën is al miljarden jaren stabiel doordat de bodem is bedekt met een laag mineralen die ‘nieuwe’ zouten vasthoudt.

Op het kaartje: het zoutgehalte van de zee varieert van 31 gram per liter water (roze) tot 39 gram per liter water (oranje).

Ook een grote vraag? Mail hem naar info@kijk.nl!