Wanneer je verlamd bent en niet kunt spreken, is het erg moeilijk om te communiceren. Nieuw onderzoek geeft hoop voor deze mensen.

Het locked-in-syndroom is een toestand waarin mensen zich bevinden als ze vrijwel hun hele lichaam niet kunnen bewegen. Communiceren doen ze dan met de enige beweging die ze kunnen maken, zoals kleine bewegingen van de hand of knipperen met de ogen. Met twee velden van ieder zestien micro-elektrodes hebben onderzoekers van de Universiteit van Utah het mogelijk gemaakt om signalen van de hersenen te onderscheiden die horen bij verschillende woorden.

De signalen van de hersenen zijn afkomstig van de cortex; het deel van de hersenen dat zorgt voor de kaakbewegingen bij spraak. De onderzoekers hebben gemeten wat er gebeurt bij het voorlezen van tien basiswoorden door een proefpersoon: yes, no, hot, cold, hungry, thirsty, hello, goodbye, more en less.

Bij het onderscheiden van één woord van de andere negen hadden de onderzoekers in 28 procent van de gevallen bij het rechte eind. Dit lijkt een laag percentage, maar dit is een stuk beter dan de kans bij gokken, die 10 procent is. Wanneer alleen de vijf meest accurate elektrodes werden gebruikt, konden onderzoekers zelfs in bijna de helft van de gevallen het juiste woord identificeren.

Bradley Greger, assistent professor bio-engineering, geeft toe dat met het huidige onderzoek het probleem nog niet is opgelost. Wel is duidelijk dat er verder aan kan worden gewerkt, zodat mensen met het locked-in-syndroom echt kunnen communiceren.

De volgende stap is onderzoek doen met grotere velden van 121 micro-elektroden op de hersenen, om nog preciezer woorden te kunnen onderscheiden.

In KIJK 12/2010 meer over het locked-in-syndroom.

Bronnen: University of Utah

Beeld: University of Utah, Department of Neurosurgery