Als ergens iets onverklaarbaars of geheimzinnigs gebeurt, zijn er altijd mensen die roepen dat het om een samenzwering gaat. Hoe ontstaan die verhalen en wat is ervan waar? Deze maand: de allesomvattende hagedissentheorie van David Icke.

Het is 29 april 1991 en Terry Wogan kondigt in zijn BBC-talkshow de volgende gast aan: David Icke, een populaire Britse sportpresentator, woordvoerder van een politieke partij, journalist en schrijver van het boek Truth vibrations, waarin hij nogal wat opmerkelijke uitspraken doet. Voor de redactie van Wogans programma redenen genoeg om de man uit te nodigen.

Dan komt hij op, gekleed in een turquoise trainingspak, en even later vertelt hij dat het kwaad de wereld regeert, dat Groot-Brittannië door vloedgolven zal worden weggevaagd én dat hij de zoon van God is. “Was het een grote schok voor je toen je daar op je 38ste achter kwam?“ vraagt Wogan droog. “Verbijsterd is een beter woord,” antwoordt Icke.

Met deze en andere ideeën vulde hij in de loop der jaren een hele stapel boeken; in vijf daarvan, dikke pillen van vijfhonderd pagina’s elk, zet hij zijn geloof uiteen. Per boek werd zijn verhaal ingewikkelder, maar het maakte Icke wel tot een van de grootste complotdenkers, de gelovigste der gelovigen, de paus van de samenzweringskerk. Icke combineert zo’n beetje alle bekende complottheorieën – de moord op Kennedy, Illuminati, ‘9/11’, geheimzinnige black helicopters, Area 51 – en smeedt ze moeiteloos aaneen tot een soort ultieme nachtmerrie waarin niets is wat het lijkt.

Dit is het eerste gedeelte van een artikel uit KIJK 12/2010, in de winkel van 22 oktober tot en met 18 november.