Venetië is in een felle strijd met het water verwikkeld. Om de stad tegen een stijgende zeespiegel te beschermen, wordt een van de meest geavanceerde stormvloedkeringen ter wereld gebouwd. En vanzelfsprekend gebeurt dat met hulp uit Nederland.
Voor een stedentrip of een weekendje weg is Venetië nog altijd een populaire bestemming. Met zijn talloze grachten en kanalen blijft de Noord-Italiaanse stad een toeristische trekpleister bij uitstek. Er wonen is een heel ander verhaal – voornamelijk eentje van natte voeten. Wie in Venetië uit zijn huis stapt, moet regelmatig de rubber kaplaarzen aan, want de stad is in een permanent gevecht verwikkeld met het omringende water. Vorig jaar stond het San Marcoplein, met 90 centimeter boven zeeniveau het laagste punt van Venetië, maar liefst 180 keer blank.
Aangezien de overstromingen uitsluitend in de wintermaanden plaatsvinden, wanneer een zuidelijke wind het water van de Adriatische Zee omhoog blaast, was het van december tot en met februari bijna dagelijks raak.Lastig voor de gewone bevolking, schier ondoenlijk voor de vele winkeliers die hun zaak op de begane grond hebben en ’s nachts hun bed uit moesten om water weg te pompen.
In de laaggelegen delen van de stad woont dan ook niemand meer op de begane grond. Veel mensen zijn het water meer dan beu en trekken weg uit Venetië. Het aantal inwoners is sinds het begin van de vorige eeuw gedaald van 180.000 tot een schamele 60.000 vandaag de dag.
De laatste decennia is het water een steeds groter probleem geworden. In de vorige eeuw verzakte Venetië zo’n 20 centimeter, voornamelijk vanwege het wegpompen van grondwater voor industrieel gebruik, wat tegenwoordig overigens verboden is. Voeg daar de stijgende zeespiegel aan toe en je hebt een recipe for disaster. Tussen 1950 en 1990 lag het gemiddelde aantal middelgrote overstromingen, waarbij het water op het San Marcoplein tot de kuiten komt, nog op vier per jaar. Maar de laatste twee jaar waren uitzonderlijk slecht met respectievelijk zestien en vijftien middelgrote overstromingen in 2009 en 2010.
Dit is het eerste gedeelte van een artikel uit KIJK 9/2011, in de winkel van 29 juli tot en met 25 augustus. De tekst werd geschreven door Hidde Tangerman.
Beeld: AFP/ANP