We vinden de wereld waarin we leven volstrekt vanzelfsprekend. Maar vul één feit anders in en hij ziet er plots volkomen anders uit. In deze serie kleuren we elke aflevering zo’n ‘wat als…’-scenario in.

“Mijnheer Di Rutto, kunt u iets zeggen over het topoverleg? Blijft de euro gehandhaafd?”

“Als het aan de Verenigde Nederlanden ligt wel. Dat ik heb ik ook duidelijk gemaakt aan collega’s Merkel en Hollande. We moeten als Europese grootmachten de mayonaise laten werken om de economie te redden en daarbij is een stabiele munt van essentieel belang. Ook in de G8 zal ik me daar sterk voor maken. ”

“Gaat u de binnenlandse banken nog aanpakken? In Brussel en Amsterdam houden ze de adem in.”

“Ik moet dat nog overleggen met minister Vande Kampanotte van Economische Zaken, dus daar kan ik geen uitspraken over doen.”

“En hoe zit het met de werkgelegenheid? Zelfs in ons welvarende Wallonië is men bang voor massaontslagen.”

“Dat we in zwaar weer verkeren, is overduidelijk. Ook de overheid zal de broekriem moeten aanhalen.”

“Vandaar dat de regering wil bezuinigen door de katholieke scholen geen dotatie meer te geven?”

“Ik begrijp dat dat een gevoelige kwestie is, vooral in het zuiden, maar er zal hoe dan ook gesneden moeten worden.”

“Maakt u zich nog zorgen om de Waalse separisten?”

“Het spijt me, ik moet nu echt vandoor. Inderdaad, naar de huldiging van de Oranje Duivels. Het is een geweldige opsteker dat onze jongens eindelijk wereldkampioen zijn geworden!”                                                                      

België en Nederland samen als één land, het had zomaar gekund. In 1814 werden de twee landjes al voor korte tijd in de echt verbonden tot het Koninkrijk der Verenigde Nederlanden. De nieuwe koning Willem I was een energieke, voortvarende bestuurder die wel zag hoe hij de industriële vooruitgang van de Belgen kon koppelen aan de handelsgeest van de Nederlanders. Maar daarbij liep hij te hard van stapel en had te weinig oog voor de sociale, politieke en religieuze verhoudingen. In 1830 sloeg in Brussel de vlam in de pan en brak de Belgische opstand uit. De Belgen wilden een eigen staat, vrij van de bemoeienissen van die hooghartige Ollander. Een jaar later was de scheiding van Nederland en België een feit.

Veel historici denken dat als Willem wat voorzichtiger te werk was gegaan, het droomhuwelijk best had kunnen standhouden. “Dan had hij een land gehad dat qua rang vergelijkbaar was met Pruisen”, speculeert emeritus hoogleraar Nederlandse geschiedenis Piet de Rooij. “En waren de Verenigde Nederlanden buitengewoon belangrijk geweest in het handhaven van het politieke evenwicht in Europa.”

Dit is het eerste gedeelte van een artikel uit KIJK 13/2012, in de winkel van 14  december 2012 tot en met 10 januari 2013.

Tekst: Abhinabha Tangerman