Apparaten als een laptop, mobieltje, smart watch en pacemaker hebben allemaal een processor en een apart geheugen. Maar de computerarchitectuur werkt niet optimaal. De systemen lekken stroom en de communicatie tussen processors en geheugen kost zo’n duizend keer meer energie dan het daadwerkelijk uitvoeren van een berekening.

“Het is alsof je eerste klas naar New York vliegt, om daar voor een euro aan snoep te kopen, aldus professor Said Hamdioui van de TU Delft. Daarom bouwde hij een een nieuw computation-in-Memory architectuur op basis van memristors (een samentrekking van de woorden memory en resistor. Dat zijn nanoschaal elektronische componenten die hun geheugen behouden en zelf berekeningen kunnen uitvoeren, zodat er geen gegevens verplaatst hoeven te worden. Meer info vind je hier.