Toeristen hielden hun hart vast tijdens het zien van deze luiaardgeboorte. Het pasgeboren beestje hing even bungelend aan zijn navelstreng.

De slome luiaard vertoeft bijna heel zijn leven in de boomtoppen, ver boven al het gevaar op de grond. Alleen als het echt nodig is, bijvoorbeeld om zijn behoefte te doen of het zoeken naar een nieuwe schuilplaats, kruipt hij naar beneden. Slapen, eten, paren en jawel, zelfs bevallen vindt plaats op grote hoogtes. En dat is soms best gevaarlijk.

Onlangs ging een video van een bijzondere luiaardbevalling het hele internet over. Hierop was te zien hoe het leven van een pasgeboren luiaardsbaby aan een zijden draadje hing. Of in dit geval, bungelend aan de navelstreng.

Lees ook:

• Moet je zien: TED-talk over luiaards
• Zo vervormt een babyhoofdje tijdens de geboorte

Wegglippend jong

Tijdens een groepstour in de buurt van La Fortuna, op Costa Rica, ving tourgids Steven Vela een glimp op van een kapucijnluiaard (Bradypus variegatus). Eenmaal dichterbij gekomen, werd de groep toeschouwer van een zeldzaam tafereel: de geboorte van een jonkie. Maar die verliep net iets anders dan verwacht.

Vlak na de bevalling glipte het jong plots uit de handen van de moeder. Maar in plaats van dat de baby met een rotvaart uit de boom donderde, bleef hij bungelen aan de navelstreng. Na een paar huiveringwekkende secondes graaide de moeder het jong uit de lucht en plaatste deze op haar buik. Bijna troostend likte de moeder haar kindje vervolgens schoon.

Zeldzaam

Zo’n bevalling maak je natuurlijk niet iedere dag mee. Sterker nog, het is een bijzonder zeldzame gebeurtenis. Ook onderzoekers weten daarom eigenlijk nog maar weinig af van luiaardbevallingen. Luiaards zijn moeilijk te bestuderen in het wild, doordat ze vaak hoog in de boomtoppen hangen, gecamoufleerd tussen het groen. Bovendien bewegen ze heel weinig.

Uit de enkele observaties van luiaardbevallingen bleek dat een vallend jong wel vaker voorkomt. Luiaards houden tijdens de bevalling hun handen onder zich om het jong op te vangen. Dan komt het wel eens voor dat er eentje tussen de vingers glipt.

Bronnen: IFLscience, National Geographic