In het boek Het einde van de wereld duik je in de geschiedenis en het heden van het doemdenken.
Doemdenken is van alle tijden. Vroeger lieten we ons meeslepen door waarzeggers of oude mythes, tegenwoordig richt die angst zich voornamelijk op terrorisme, nucleaire dreiging of kernoorlogen. Maar hoe gegrond zijn onze angsten nu werkelijk? Dat doet Vlaamse wetenschapsjournalist Steven Stroeykens uit de doeken in zijn boek Het einde van de wereld. Een geschiedenis.
Kernoorlog
Het boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel behandelt door religie geïnspireerde doemsdag-scenario’s en de gedachten en ideeën van filosofen en (pseudo)-wetenschappers.
Interessant, maar je moet maar net van geschiedenis houden.
In deel 2 beginnen de scenario’s die de samenleving weliswaar kunnen ontwrichten maar (in de meeste gevallen) niet beëindigen. Kundig zet Stroeykens de feiten op een rijtje. Hij beschrijft niet alleen de mogelijke oorzaken en de gevolgen van onder meer klimaatverandering, killervirussen en een kernoorlog, maar geeft ook de reële kansen erop weer en draagt mogelijke oplossingen of manieren hoe ermee om te gaan aan.
Zwarte gaten
Het laatste deel van het boek spreekt het meest tot de verbeelding. Kosmische explosies, botsingen met andere planeten, zwarte gaten en hele sterrenstelsels, tot aan de het einde van het heelal zelf (eindkrak of grote scheur – betere Nederlandse termen kunnen nog ingezonden worden bij Stroeykens) passeren er de revue. Of leven we allemaal in computersimulatie, als onderdeel van een lab-experiment, en eindigt het voor ons wanneer er op het uit-knopje wordt gedrukt?
Stroeykens, van huis uit natuurkundige, heeft overal aan gedacht. Het boek leest door de vlotte en heldere leesstijl als een trein. Absoluut een must have voor de KIJK-lezer.
**** | 336 pagina’s | € 24,95 (hardcover)