Mensen zijn, net als honden, huiskatten en hamsters, gedomesticeerd. Maar wie of wat heeft ons  getemd, vraagt KIJK-hoofdredacteur André Kesseler zich af.

Je ziet ze weleens op straat lopen: mensen die sprekend op hun huisdier lijken. Dat is grappig, maar ook toeval. Het is echt niet zo dat iemands gezicht van vorm verandert in de tien of vijftien jaar dat hij of zij zo’n beest in huis heeft. Maar, zo valt in het coverartikel van Ronald Veldhuizen te lezen, we maken in grote lijnen wel dezelfde ontwikkeling door als de gedomesticeerde dieren om ons heen. Onze gezichten worden platter, we krijgen een kleinere schedel en minder forse kaken… En net als bij onze dierlijke huisgenoten verandert ook ons gedrag. We worden namelijk steeds tammer en in veel opzichten veranderen we in steeds grotere doetjes.

Getemd

Al zappend langs de tv-kanalen was me dat al eerder opgevallen. Zo zag ik een bank vol zangers en zangerettes die kennelijk zwaar geëmotioneerd naar een zingende collega zaten te luisteren. Ik kwam langs getatoeëerde bonobo’s die op een tropisch eiland hun uiterste best deden om te paren met de partner van iemand anders. Ik stuitte op bekendere Nederlanders die zo blij waren dat ze een dansje hadden volbracht dat ze er spontaan van moesten huilen. En op weer een ander eiland spanden mensen samen om een onfortuinlijke soortgenoot uit hun groepje te zetten en zo van dat eiland af te kunnen jagen (met alle emoties die daarbij komen kijken). Ik schoot zelf bijna vol toen ik al dat softe gedoe achter me kon laten met een fijne aflevering van Gold Rush: goudzoekende bikkels – mannen én vrouwen – in de Klondike. Overigens met de totaal ongedomesticeerde Nederlandse Amerikaan Tony !%@*$#@$!@ Beets.

De vraag die de wetenschap zich stelt, luidt: de mens heeft dieren gedomesticeerd, maar wie of wat heeft óns eigenlijk getemd? Als man begin je dan al gauw met een verwijtende blik naar je vrouw of vriendin te kijken, maar dat is niet (of hooguit gedeeltelijk) waar. Hoe het wel zit, lees je op pagina 22 en verder.

Maar goed, mocht wat er op de ‘televee’ allemaal voorbijkomt een afspiegeling van de samenleving zijn, dan hoop ik heel erg dat onze domesticatie nú stopt. Want al die ongebreidelde emoties zijn vast niet goed voor een mens.

Deze redactioneel staat ook in KIJK 12/2019.

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!