Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Coördinerend redacteur Naomi geloofde niet dat er op andere planeten ook intelligent leven kon ontstaan. Maar al snel kwam ze op die gedachte terug.
Zoals meerdere redactieleden ben ook ik bij KIJK begonnen als stagiair. Tijdens een van de lunchtafelgesprekken van toen ging het over buitenaards leven. Dat er op andere planeten ook intelligente beschavingen zijn, daar wilde ik niet aan. Aliens? Nee, die bestaan niet. Mijn toenmalige stagebegeleider en sterrenkundige Jean-Paul Keulen reageerde door te zeggen dat die gedachte wel heel arrogant was. Waarom zouden wij de enige intelligente beschaving kunnen vormen in het immens grote universum?
Arrogant
Nog nat achter de oren en met weinig eelt op mijn tere zieltje was ik enigszins geschokt over het feit dat iemand mijn denkbeelden net arrogant had genoemd. Maar Jean-Paul had natuurlijk gelijk en zijn opmerking zette me wel aan het denken: wat als er wel buitenaards leven bestaat? Zouden die er dan hetzelfde uitzien als de mens, of gaat het dan om minuscule wezens die je met het blote oog niet kunt zien? Hoe zouden ze zich voortbewegen? En zijn ze sociaal genoeg om contact met ons te zoeken? Nu, acht jaar na dat lunchmomentje, worden mijn vragen eindelijk beantwoord door Jean-Paul himself. Of eigenlijk: wetenschappers doen een dappere poging om op basis van de aardse wetmatigheden iets te zeggen over het uiterlijk en het gedrag van de buitenaardse wezens. Je leest het artikel zelf vanaf pagina 14.
Over maffe wezens gesproken: die lopen ook gewoon op onze planeet rond. Neem nu het vogelbekdier. Een zoogdier dat eieren legt en een snavel heeft; dat melk zweet zodat de jongen het op kunnen likken; dat bij de geboorte tanden heeft die later uitvallen; dat geen maag heeft én een vacht die oplicht als je hem met een blacklight beschijnt. Wetenschappers ontdekken trouwens steeds meer van zulke fluorescerende zoogdieren, en daar gaat mijn biologenhart sneller van kloppen. Ik vraag me dan direct af: waarom pakken deze beesten hun shine? Wat is het evolutionaire nut daarvan? En in het kader van ‘u vraagt, wij draaien’ is collega Laurien Onderwater zo aardig geweest deze kwestie vanaf pagina 30 uit te pluizen.
PS Voor de oplettende lezers: dit stukje is inderdaad niet geschreven door jullie hoofdredacteur. André Kesseler heeft namelijk een paar weekjes vakantie genomen. In de volgende editie zie je zijn smoelwerk gewoon weer op deze plek.
Deze redactioneel staat ook in KIJK 5/2022.