Tijdens de oorlog in Vietnam vermoordde een groep Amerikaanse soldaten honderden inwoners van een dorp. Werden ze gedreven door wanhoop en pure frustratie of kregen ze opdracht van hogerhand?
Charlie Company, 105 Amerikaanse soldaten groot, wil wraak. In een paar weken tijd hebben ze tientallen mannen verloren aan mijnen, boobytraps en snipers. Het 48ste bataljon van het Nationale Front voor de Bevrijding van Zuid-Vietnam (een organisatie die door de Amerikanen doorgaans Vietcong wordt genoemd), is voor een belangrijk deel verantwoordelijk voor de ellende, maar glipt hen steeds door de vingers.
Bloedbad van My Lai
Opeens meldt de inlichtingendienst dat de vijandelijke eenheid zich in het Son Tinh-district bevindt. Het rapport blinkt echter niet uit in duidelijkheid: “Er zwerven waarschijnlijk elementen van het 48ste bataljon door het gebied. In de heuvels in het noorden en noordwesten zijn waarschijnlijk basiskampen van de Vietcong en die worden vermoedelijk vanuit zee bevoorraad.”
Met die informatie gaat Charlie Company (kortweg: C-Company) op pad. Maar in plaats van gewapende vijanden komen ze bij het dorp My Lai alleen ongewapende burgers tegen. In de daaropvolgende vier uur, in de vroege ochtend van 16 maart 1968, slachten ze tussen de 347 en 504 mensen af. Doodnormale jongens maken zich schuldig aan oorlogsmisdaden die later zullen worden vergeleken met die van de nazi’s. Een actie die in de jaren erna wordt gevolgd door een reeks succesvolle doofpotacties, schaamteloos gedraai en politiek gekonkel. Langzaam maar zeker veranderde de ‘My Lai-slachting’ in de ‘My Lai-tragedie’ en nog later in het ‘My Lai-incident’. Maar wie was er nu eigenlijk verantwoordelijk? Waren er directe orders om iedereen uit te moorden?
Dit is het begin van het artikel ‘De slachting van My Lai’ te vinden in de Complot-special van KIJK. Deze bijzondere uitgave ligt nu in de winkel, maar is ook hier te bestellen. Abonnees hebben een kortingscode ontvangen.
Beeld: Ron Haeberle/Time Life Pictures/Getty Images
