Vrijdagavond werd in Delft de Nederlandse inzending voor de Hyperloop-competitie onthuld.

De Hyperloop is een ideetje van superondernemer, PayPal-oprichter, Tesla Motors- en SpaceX-baas Elon Musk. Hij bedacht een soort buizensysteem waaruit vrijwel alle lucht wordt gepompt en waar vervolgens capsules doorheen kunnen schieten. En dat met bijna de snelheid van het geluid ofwel dik 1100 kilometer per uur.

Allemaal mooi en prachtig, alleen moet de techniek erachter nog wel even worden ontwikkeld. Daarvoor schreef Musk de Hyperloop Pod Competition uit, waarbij studententeams en bedrijven over de hele wereld hun eigen Hyperloopcapsule ontwerpen, bouwen en testen. Dat laatste gebeurt later dit jaar op een testbaan van 1,6 kilometer die nu door SpaceX naast hun hoofdkantoor in Californië wordt gebouwd. Aanvankelijk deden meer dan 1200 deelnemers mee aan de wedstrijd en daar zijn nu nog 127 teams van over; onder wie dus die van Delft Hyperloop. Team Delft mag op 29 en 30 januari 2016 het Delftse design presenteren op het Design Weekend van SpaceX in Texas.

Dat ontwerp heeft een druppelvorm en lijkt veel een onderzeeboot. Dat komt doordat die vorm nou eenmaal het beste bestand is tegen de drukverschillen die optreden doordat de buis bijna vacuüm is getrokken en in de capsule een normale luchtdruk heerst. Toch wordt de capsule die het team van Delft straks hopelijk mag bouwen heel erg licht. De complete pod weegt minder dan alle passagiers en hun bagage samen.

Veel van de concurrenten kozen voor een systeem waarbij de capsule is voorzien van een soort ski’s waardoor lucht naar beneden wordt geblazen. Op die manier glijdt zo’n pod dus op een kussen van lucht door de buis; zo ongeveer als een puck op een airhockeytafel. Nadeel van dat systeem is dat het vrij zwaar is (want je hebt forse compressors nodig) en dat je lucht in de zo goed als vacuüm getrokken buizen blaast. Die moet je er dus ook weer uit pompen.

Wet van Lenz

Delft Hyperloop, dat uit 31 personen bestaat, koos daarentegen voor permanente magneten. De capsule rijdt daarbij eerst op wielen en wordt met lineaire motoren op snelheid gebracht. De baan waar hij zich overheen beweegt, bestaat uit aluminium. Als het snelheidsverschil tussen de vaste magneten in de capsule en de baan groot genoeg is, gaat het aluminium de magneten afstoten (zie de Wet van Lenz) en blijft de capsule op enkele centimeters boven de baan zweven.

14 minuten

Tim Houter, team captain van Delft Hyperloop vertelt waarom het zo belangrijk is dat zo’n nieuw transportsysteem er komt. “In 1946 kon je al per trein van Amsterdam naar Enschede reizen en daar deed je dan 2 uur en 13 minuten over. Nu, in 2016 kun je nog steeds met de trein van Amsterdam naar Enschede en hoe lang denk je dat je er nu over doet? 2 uur en 14 minuten! In de afgelopen 60 jaar is er wat dat betreft dus geen enkele vooruitgang geboekt.” Hoog tijd dus, vindt Houter, voor een nieuw systeem. Dankzij de Hyperloop wordt het mogelijk om straks onder alle weersomstandigheden binnen een half uur van Amsterdam naar Parijs of Berlijn te reizen. Of in 14 minuten naar Enschede…

Als het Delft Hyperloop-team komend weekeind doorgaat naar de volgende ronde, wordt meteen begonnen aan de bouw van de Hyperloopcapsule. De capsule moet namelijk klaar zijn voor de finale die in de zomer van 2016 in het Californische Hawthorne wordt gehouden. De ontwerpen van alle deelnemende teams worden daar door experts van Tesla Motors, SpaceX en verschillende hoogleraren beoordeeld.

Bronnen: Delft Hyperloop

Beeld: Delft Hyperloop