Een Amerikaanse kunstenares maakt menselijke maskers op basis van DNA-sporen.

We strooien de hele dag met DNA. We verliezen haren, huidcellen, gooien peuken of kauwgom weg met ons speeksel eraan… Heather Dewey-Hagborg speurt de straten van New York af naar dit soort ‘menselijk afval’ en brengt ze naar Genspace, een soort doe-het-zelf-laboratorium in het stadsdeel Brooklyn.

Daar analyseert ze de DNA-sporen van een wildvreemd persoon en let op bepaalde genetische indicatoren: single nucleotide polymorphisms, afgekort als SNPs en uitgesproken als snips. Die DNA-onderdelen zorgen voor allerlei fysieke kenmerken als sekse, haarkleur, kaalheid, sproeten, lichte of donkere huid, de breedte van de neus of de ruimte tussen de ogen.

Die informatie stopt Dewey-Hagborg in een zelfgeschreven stuk software, Morph face, dat de gegevens vertaalt in hoe de persoon eruit ziet. En dat model wordt vervolgens met een 3D-printer omgezet in een kunstig masker en tentoongesteld onder de naam Stranger Visions.

Morph face levert geen perfecte kloon op van de ‘DNA-leverancier’. Dewey-Hagborg (te zien op het bovenste plaatje met haar eigen masker) heeft wat kunstwerken gemaakt uit bekende DNA-bronnen; geen ervan herkende zich in het resultaat. Maar wie weet wat er in de toekomst allemaal mogelijk wordt. Het is dus een enge gedachte – en dat is precies wat de kunstenares wil bereiken.

Voor meer over de SNPs waar Dewey-Hagborg haar kunstwerken op baseert, lees ons artikel over personal genomics in KIJK 5/2013.

Bron: Wired

Beeld: Dan Phiffer