Eigenlijk wist je het al: als je jeuk hebt kun je beter niet krabben. Nu hebben wetenschappers het echter bewezen. 

Hoewel krabben tijdelijk kan opluchten als je jeuk hebt, kun je het maar beter laten, stellen wetenschappers. In een onderzoek met muizen hebben zij aangetoond dat krabben zorgt voor het vrijkomen van serotonine in je brein en dat dat juist voor meer jeuk zorgt.

Muizen met jeuk

Krabben zorgt voor een milde pijnsensatie die het jeukende gevoel kan onderbreken. De zenuwen sturen dan namelijk pijnsignalen naar je hersenen, die de jeuksignalen verdringen. Het probleem is dat je brein bij het ontvangen van pijnsignalen serotonine produceert om de pijn onder controle te houden. Deze neurotransmitter kan overspringen van pijnzenuwen naar jeukzenuwen, waardoor je alsnog meer kriebels krijgt.

De wetenschappers fokten muizen zonder serotoninegenen. Vervolgens injecteerden ze deze muizen en gewone muizen met een stofje dat jeuk veroorzaakt. De muizen zonder serotonine krabden minder dan hun normale soortgenoten. Wanneer de genetisch gemodificeerde muizen serotonine ingespoten kregen, krabden ze weer net zoveel als gewone muizen. Volgens de onderzoekers past dit goed bij het idee dat krabben de jeuk verergert.

Jeuk behandelen

Het klinkt misschien voor de hand liggend om jeuk bij mensen te behandelen met een medicijn dat serotonine blokkeert. Helaas is dat een heel slecht idee. Het stofje is namelijk betrokken bij een groot aantal processen in je lichaam, zoals groei, veroudering, botmetabolisme en humeur. Een dergelijke behandeling zou dan ook grote gevolgen hebben in je hele lichaam. Bovendien heeft je lichaam dan geen natuurlijke manier meer om pijn onder controle te houden.

De wetenschappers denken wel dat ze de communicatie tussen serotonine en de jeukzenuwcellen (GRPR neuronen genoemd) kunnen verstoren. Er zijn echter heel veel verschillende receptoren in je brein die op de aanwezigheid van serotonine reageren. Om de jeuk op deze manier te verminderen moet je dus eerst weten welke receptoren de kriebels veroorzaken. De onderzoekers injecteerden de muizen daarom  met stofjes die verschillende receptoren activeerden. Ook dienden ze hen weer het jeukstofje toe. Muizen die het stofje kregen dat de receptor 5HT1A activeert, begonnen als een gek te krabben. De wetenschappers denken daarom dat deze receptor  serotonine gebruikt om GRPR neuronen te activeren.

De wetenschappers hebben ook muizen behandeld met een stof die de 5HT1A-receptoren blokkeert. Deze muizen bleken inderdaad een stuk minder te krabben.

Bronnen: Neuron, Washington University School of Medicine via EurekAlert!

Beeld: Orrling and Tomer S