Een ster kan beschikken over een of meer planeten, en rond een planeet kunnen een of meer manen bewegen. Stopt het daar? Of kan een maan ook weer een of meer ‘submanen’ hebben?

Het antwoord op die vraag is te vinden in een recent wetenschappelijk artikel van de astronomen Juna Kollmeier en Sean Raymond. Uit hun berekeningen blijkt dat alleen manen die én zelf behoorlijk zwaar zijn én een flink eind van hun planeet af staan, in aanmerking komen voor een submaan. In alle andere gevallen zal de planeet waar de maan omheen beweegt er met zijn zwaartekracht op den duur voor zorgen dat de baan van het submaantje in de war wordt geschopt.

Hebben wij in ons zonnestelsel manen die aan beide voorwaarden voldoen? Ja, maar die zijn wel zeldzaam: van de bijna tweehonderd bekende manen komen alleen de Jupitermaan Callisto, de Saturnusmanen Titan en Iapetus (zie de foto), en, jawel, onze eigen maan in aanmerking. Voor zover we weten, hebben die echter allemaal geen submaantjes. Maar goed, het heelal is groot, dus érgens zal er ongetwijfeld een ster met een planeet met een maan met een submaan te vinden zijn.

Deze vraag kon je vinden in KIJK 1/2019.

Ook een vraag voor de rubriek ‘KIJK antwoordt’? Laat hem via onderstaand formulier achter.

[contact-form-7 id=”141402″ title=”Vraag antwoord formulier”]

Tekst: Jean-Paul Keulen

Beeld: NASA

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!