Elke zondag op de KIJK-site: een legendarische gebeurtenis of een opmerkelijk vliegtuig uit de luchtvaartgeschiedenis. Deze keer: hoe een Apachecommandant zijn eigen troepen onder vuur nam. 

Al vanaf het moment dat ‘we’ elkaar op slagvelden met van alles en nog wat bestoken, komt friendly fire met enige regelmaat voor. Zo’n gevalletje blue-on-blue (eigen vuur in het Nederlands) kan verschillende oorzaken hebben. Technisch falen, waardoor bijvoorbeeld een raket op een verkeerde plek belandt, maar ook door slechte coördinatie tussen de krijgsmachtonderdelen of domweg door de chaos die nou eenmaal tijdens een oorlog voor kan komen. Op 17 februari 1991 was een van de factoren de wind.

Tien dagen voordat Operation Desert Storm ten einde zou komen, vlogen drie Amerikaanse AH-64 Apache gevechtshelikopters de Koeweitse woestijn in. Er waren verschillende Iraakse pantservoertuigen gezien en de Apaches kregen de taak om die op te sporen en uit te schakelen.

Een klein uur later zag de bataljonscommandant Ralph Hayes ten noordoosten van zijn positie inderdaad twee voertuigen. Hij keek op zijn navigatiesysteem en gaf de locatie van de vijandelijke troepen door aan de commandant op de grond. Die checkte de gegevens en gaf vervolgens toestemming om de doelen onder vuur te nemen. Geen van hen had in de gaten dat de Apaches door een straffe zuidenwind van hun posities waren geblazen en op een heel andere plek hingen dan ze dachten.

Meteen daarna opende de 42-jarige commandant met zijn 30 mm-kanon het vuur op de twee voertuigen. En toen dat wapen plotseling weigerde, vuurde hij er twee Hellfire-raketten op af. Die vernietigden een Amerikaanse Bradley-gevechtsvoertuig en een M113 Armored Personnel Carrier. Bij de aanval kwamen twee Amerikaanse soldaten om en raakten zes anderen gewond. Hayles werd ontslagen.

In het filmpje hieronder kun je zien hoe de aanval verliep en hoe totale verslagenheid klinkt.