Wat hebben een mierenkolonie en Facebook gemeen? Beide hebben een klein aantal heel populaire leden met veel meer contacten dan de gemiddelde mens of mier.

Dat werd duidelijk toen biologen van Stanford University de informatieuitwisseling van rode maaimieren onderzochten. Deze mieren gebruiken, net als alle andere mieren, chemische signalen om te communiceren. Heb je als mier iets te melden (wie je bent, waar je bent geweest of welk voedsel je hebt gevonden), dan doe je dat met chemicaliën op je exoskelet. Andere mieren lezen deze informatie af met hun antenne, en klaar is Kees.

De biologen waren geïnteresseerd in de hoeveelheid interacties en telden het aantal meet and greets tussen mieren in het lab. De meeste van deze dieren hadden ongeveer veertig keer contact met een andere mier, maar zo’n 10 procent van de dieren was bijzonder populair: zij hadden meer dan honderd verschillende contacten.

Dat is eigenlijk niet anders op sociale netwerksites zoals Facebook. Ook daar zie je dat de meeste mensen een klein aantal vrienden hebben, maar dat er een paar zijn die er met hun honderden vrienden duidelijk uitspringen. Zij zijn het middelpunt; als zij iets posten, zullen veel mensen het zien. Datzelfde geldt voor onze kleine rode vrienden.

Waarom sommige mieren zo populair zijn, is de biologen nog een raadsel. Zij waren echter wel in staat met computersimulaties aan te tonen dat de populaire mieren zorgen voor een snelle informatieoverdracht. Dat is handig als de kolonie in gevaar is, maar het brengt ook gevaren met zich mee. Infectieziekten worden namelijk op dezelfde manier overgedragen, dus als een populaire mier iets oploopt, kan de ziekte zich snel verspreiden. Dit potentiële gevaar van de popi-jopi’s is dan misschien een troost voor de doorsnee mier.

Dit filmpje laat de mieren in actie zien!

Bronnen: ScienceNOW, Journal of the Royal Society

Beeld: Noa Pinter-Wollman