Onzekere kevermannen hebben vaker seks dan hun zelfverzekerde soortgenoten.

Kevermannen die onzeker zijn over hun eigen prestaties, denken snel dat ze een gevecht zullen verliezen. Ze staan hun broedplaats dan ook al gauw af aan een concurrent. Dit vermindert hun kans op nageslacht en is dus evolutionair gezien niet handig. Maar de mannen nemen op een geniepige manier wraak. Door zo veel mogelijk seks te hebben (bijvoorbeeld met het vrouwtje van hun rivaal) kunnen hun kinderen alsnog in de beste broedplekjes opgroeien.

Prestaties

De wetenschappers selecteerden doodgravers die veel of juist weinig paren. Vervolgens zetten ze steeds twee kevers bij elkaar. De kevermannen die veel seks hebben, bleken veel gevoeliger te zijn voor het grootteverschil met hun concurrent. Ze pasten hun gedrag veel sneller aan op de afmetingen van hun rivaal. Volgens de onderzoekers zijn zij onzekerder over hun eigen prestaties.

Om hun onzekerheid te compenseren hebben deze mannen veel seks. Dat klinkt misschien gek, maar is eigenlijk best logisch. Mannelijke doodgravers concurreren namelijk met elkaar om toegang tot broedplaatsen zoals dode muizen. Wanneer ze een geschikt karkas vinden, verspreiden ze feromonen om dames aan te trekken. Maar die feromonen kunnen hen ook tegenwerken. Er kunnen namelijk ook andere mannen op af komen, die de broedplaats willen inpikken. Als het tot een gevecht komt, wint meestal de grootste kever.

Nog een kans

Op die manier komt er meestal een dominant stelletje; de zogenaamde voorraadhouders. Zij zullen het karkas gebruiken om eitjes in te leggen en nageslacht voort te brengen. De ‘verliezers’ hebben echter nog een kans. Vrouwtjes kunnen hun eieren vlakbij het kadaver leggen en mannen kunnen stiekem paren met verschillende vrouwen.

Bronnen: Evolution, University of Exeter via EurekAlert!

Beeld: Jena Johnson