Potentiële vampiers, die in de 17e en 18e eeuw begraven zijn met sikkels en stenen in hun graf, waren geen migranten.
In de 17e en 18e eeuw werden potentiële vampiers begraven met sikkels en stenen op hun lichaam. De Polen geloofden dat een scherpe sikkel het lichaam kapot zou maken, wanneer de vampier op zou staan. Soms werden er grote stenen onder de kin geplaatst, waarschijnlijk om te zorgen dat de vampier niemand kon bijten. Het is onduidelijk waarom deze mensen verdacht waren. Wetenschappers dachten dat het misschien vreemdelingen waren. Uit hun onderzoek bleek echter dat dit niet het geval was.
Om te onderzoeken of de ‘vampiers’ migranten waren, bekeken de onderzoekers de graven van 60 individuen, waarvan er zes een speciale vampier-behandeling hadden gekregen (vijf hadden een sikkel op hun lijf, twee een steen onder hun kin). Ze keken vooral naar de kiezen.
Strontium
In het glazuur van tanden is strontium aanwezig. Daarvan bestaan verschillende isotopen, die van elkaar verschillen in het aantal neutronen in het atoom. Strontium-87 heeft 49 neutronen, strontium-86 heeft er 48. Mensen absorberen het element uit het water dat ze drinken en de planten die ze eten. Van plaats tot plaats is de verhouding tussen strontium-86 en strontium-87 in het voedsel en water echter een klein beetje anders. De hoeveelheid van beide isotopen in iemands glazuur verandert daardoor ook. Door die te meten, kun je dus achterhalen waar een dode heeft geleefd.
Alle potentiële vampier bleken echter lokale strontium-isotoopratio’s te hebben en de wetenschappers denken dan ook niet dat het vreemdelingen waren.
Cholera-epidemieën?
De vraag blijft wat de ‘vampiers’ dan wel verdacht maakten. De onderzoekers hebben daar ook een idee over. Wellicht zijn cholera-epidemieën, die destijds vaak voorkwamen, de oorzaak. Men wist nog niet hoe ziektes zich verspreidden en daarom werd er wel gedacht dat de eerste die doodging aan een infectieziekte zou terugkeren als vampier.
Bronnen: PLOS ONE, PLOS via EurekAlert!, Archaeology
Beeld: Amy Scott