Er is tussen pekelkreeftjes een seksuele wapenwedloop gaande. En vrouwtjes die paren met mannetjes uit de toekomst delven daarbij vaak het onderspit.
Pekelkreeftjes hebben een geniaal trucje om droogtes te overleven. De jonkies kunnen zich soms tot wel tientallen jaren lang schuilhouden in eitjes om vervolgens tevoorschijn te komen zodra het water terugkeert. Maar als mannetjes van die generatie paren met vrouwtjes die wel meteen uit het ei zijn gekropen, dan heeft het voor de laatste groep dodelijke gevolgen. Dat blijkt uit het onderzoek van Nicolas Rode van het Centrum voor Functionele en Evolutionaire Ecologie in het Zuid-Franse Montpellier.
Rode nam pekelkreefteitjes uit kleilagen die zich tussen 1985 en 2007 vormden en liet de ‘oude’ mannetjes met de jonge vrouwtjes paren. De dames die het met oudere garde deden, legden eerder het loodje dan de dames die met mannelijke leeftijdsgenoten paarden. Bij een leeftijdsverschil van 22 jaar leidde dat zelfs tot een 12 procent kortere levensduur van de vrouwtjes.
De oorzaak ligt volgens Rode in de gewelddadige seksuele wapenwedloop bij pekelkreeftjes. De mannetjes willen zoveel en zo vaak mogelijk vrouwtjes bevruchten en natuurlijk de concurrentie de loef afsteken. Daarbij halen ze alles uit de kast: van het uitlepelen van het sperma van hun tegenstanders tot het injecteren van een stof die vrouwtjes de lust ontneemt om verder te paren. En sommige van deze wapens zijn dodelijk.
Er zit voor de dames dus niets anders op dan antistoffen te ontwikkelen en dat zorgt er weer voor dat de mannetjes met nog betere wapens moeten komen. Maar op het ‘wapenarsenaal’ van mannetjes uit het verre verleden of die uit toekomst hebben de dames zo snel geen antwoord. Kortom: sex met een tijdreiziger brengt risico’s met zich mee.
Beeld: Hans Hillewaert/CC-by-SA 3.0