Op de maan zijn fraaie patronen te zien. Een NASA-missie ontdekte hoe die zwierige kleurverschillen zijn ontstaan.

De patronen werden al door astronomen in de Renaissance (1300 tot 1600) ontdekt. Lange tijd werd aangenomen dat er bergketens op het maanoppervlak waren, maar het ontbreken van schaduwen paste dan weer niet in dat plaatje. De NASA-sonde ARTEMIS (godin van de maan en een afkorting van Acceleration, Reconnection, Turbulence and Electrodynamics of the Moon’s Interaction with the Sun) vond de oplossing.

In tegenstelling tot de aarde heeft de maan geen beschermende atmosfeer of een vrij krachtig magnetisch veld. Daardoor wordt het oppervlak continu gebombardeerd door straling en hoogenergetische deeltjes van de zon. Dat zorgt ervoor dat het oppervlak donker wordt. De NASA-sonde ontdekte dat gemagnetiseerde rotsen op het maanoppervlak een zwak magnetisch veld creëren dat de omgeving – variërend van een paar centimeter tot honderden kilometers – tegen die straling beschermt.

Die magnetische paraplu’s zorgen er dus voor dat er op die plekken minder straling het oppervlak raakt en daardoor treedt er dus ook minder verkleuring op. Met de bijzondere bubbels als resultaat.

Bronnen: NASA, Popular Science

Beeld: NASA

Heb jij de KIJK Hoogvliegers al? Deze special staat boordevol spannende verhalen uit de luchtvaart. Bestel hem hier voor maar €6,99.