Amerikaanse wetenschappers zijn er als eersten in geslaagd om een draad van koolstof- en waterstofatomen te maken, die de structuur heeft van diamant.

Koolstof nanobuisjes kennen we inmiddels wel: kleine buisjes van koolstofatomen met tal van toepassingen. Maar wetenschappers van Penn State en andere Amerikaanse universiteiten zijn er nu in geslaagd een veelbelovende variant te produceren: een ‘diamanten’ nanodraad, die weleens heel sterk zou kunnen blijken.

Samengedrukt benzeen

De draad werd geproduceerd door benzeenmoleculen – platte zeshoekjes van koolstofatomen met waterstofatomen aan de buitenkant – flink samen te drukken. Daarna lieten de onderzoekers de druk langzaam wegvallen. Hierdoor vormden de koolstofatomen viervlakken (‘piramides’ met alleen driehoekige zijden), net als in diamant. Daarbij vormden al die viervlakken bovendien samen één lange sliert, met de waterstofatomen aan de buitenkant.

Het materiaal zou een veel hogere stijfheid moeten hebben dan nanobuisjes en laddervormige polymeren. Een ander voordeel is dat het bovenstaande proces wordt uitgevoerd bij kamertemperatuur, in plaats van bij grote hitte.

Ruimtelift

En wat kunnen we ermee? In een persbericht dromen de onderzoekers met name over lichtere voertuigen die zuiniger met hun brandstof omspringen. Ook brengen ze onder de aandacht dat met hetzelfde proces nog allerlei andere materialen te maken zullen zijn.

Maar het woord waar we echt op zaten te wachten, valt pas helemaal aan het eind: ruimtelift. Oftewel: wellicht is het, in de heel erg verre toekomst, wel mogelijk om een kabel van diamantdraad te bevestigen aan een ruimtestation in een geostationaire baan, waarna we veel goedkoper en gemakkelijker spullen naar de ruimte kunnen vervoeren dan met raketten.

Bronnen: Nature Materials, Penn State via EurekAlert!

Beeld: Penn State University