Als klimaatonderzoek op een ‘normale’ manier niet mogelijk is, bieden mest en urine van rotsklipdassen uitkomst.

Onderzoekers van de universiteit van Leicester (Verenigd Koninkrijk) hebben een manier bedacht om klimaatveranderingen te analyseren. Ze gebruiken hiervoor de mesthopen van rotsklipdassen.

De beestjes, die op cavia’s lijken maar verwant zijn aan de olifant, leven in droge streken, zoals het Midden-Oosten en Noord- en Zuid-Afrika. Ze zijn erg kieskeurig waar ze hun ontlasting laten en soms worden bepaalde plekken generaties lang gebruikt. Sommige mesthopen dateren zelfs uit de steentijd.

Aan de hand van gekristalliseerde urine en onverteerde, organische deeltjes in de ontlasting van de beestjes kunnen de onderzoekers informatie krijgen over de veranderingen in de vegetatie en het klimaat. Het verzamelen van die gegevens was niet gemakkelijk. De mesthopen bevinden zich vaak diep in het gesteente en de onderzoekers moesten langs rotswanden abseilen om ergens halverwege diepe gaten te kunnen hakken. Maar dan heb je ook wat. De monsters leveren namelijk erg nuttige informatie over de klimaatveranderingen in de afgelopen 30.000 jaar.