Dieren die zich aseksueel voortplanten genieten een groot voordeel ten opzichte van zich seksueel voortplantende dieren; ze hebben tenslotte geen partner nodig om zich van nakomelingen te verzekeren. Waarom hebben aseksuele vissen dan niet al lang de vissenwereld overgenomen?

Wanneer twee elritsen – kleine visjes en familie van de karper – van de soorten Phoxinus eos en Phoxinus neogaeus paren, krijgen ze een bijzondere nakomeling: een hybride, vrijwel altijd een vrouwtje, met de bijzondere eigenschap van aseksuele voorplanting. Dit bastaardvisje is in staat om zichzelf te bevruchten en zich zo zonder partner voort te planten. Een groot voordeel dus, maar toch heeft de hybride niet zijn ouders overtroffen in aantallen. Jonathan Mee en collega’s van de Universiteit van Brits-Columbia onderzochten waarom.

Daarbij keken ze onder andere naar het zwemvermogen van de twee elritssoorten en de hybride bij verschillende temperaturen. Het bastaardvisje bleek een stuk slechter te scoren dan zijn ouders. Dat was vooral te merken bij een plotselinge temperatuurverhoging van 16 naar 25 graden Celsius.

De conclusie? De hybride plant zich weliswaar sneller voort, maar moet inleveren op het fysieke vlak. Oftwel, kwaliteit wint het van kwantiteit.

Bronnen: University of Chicago Press Journals via ScienceDaily, Physiological and Biochemical Zoology

Beeld: USFWS Pacific Southwest Region