Met een experiment laat astronaut Tim Peake zien hoe moeilijk het is om opnieuw duizelig te worden in de ruimte.

De eerste dag in de ruimte is niet prettig voor een astronaut. Het evenwichtsgevoel is dan namelijk verstoord, met duizeligheid en misselijkheid tot gevolg. Na een aanpassingsperiode van één tot twee dagen verdwijnt dat nare gevoel gelukkig weer. En daarna is het een hele opgave om een ruimtevaarder nog duizelig te krijgen, bewijst Tim Peake in een filmpje.

De astronaut van het ISS voerde met behulp van zijn collega een experiment uit, om te testen of hij nog duizelig kon worden. Hiervoor krulde hij zich in een bal en liet hij zich 90 seconden ronddraaien. Kijk naar de video om te zien hoe dit verloopt:

Vloeistof in binnenoor

Terwijl wij van het kijken naar de video alleen al misselijk worden, is het duidelijk dat Peake zich na circa 80 rotaties opvallend goed voelt. Als het spinnen stopt en hij zijn evenwicht hervindt, merkt hij op dat de misselijkheid al binnen een paar seconden verdwijnt.

Maar hoe kan dit? In de video legt de astronaut uit dat dit te maken heeft met het evenwichtsorgaan. Wanneer een astronaut aan boord komt van het ISS, zorgt gewichtsloosheid ervoor dat de vloeistof in het binnenoor constant in beweging is, terwijl het op aarde juist meestal op zijn plek blijft. Dit is de reden dat astronauten zich in de beginfase steeds duizelig voelen.

Enkeltje ISS

Na een paar dagen passen de hersenen zich aan; ze negeren de signalen die uit het binnenoor komen. Zodra dit gebeurt, wordt het heel moeilijk om het brein te dwingen om opnieuw aandacht te geven aan het binnenoor. Alleen een zeer snelle versnelling kan dan nog leiden tot een duizelig of misselijk gevoel. En ook dan zal het effect heel kort zijn.

Dus mocht je last hebben van een bewegingsziekte: misschien is een enkeltje naar de ruimte een goed idee?

Bron: ESA, Gizmodo, Popular Mechanics