Wat ruik ik daar? Een elektronische neus kan het je beter vertellen dan je eigen exemplaar. Handig voor de kwaliteitscontrole van eten en drinken, om diagnoses te stellen in het ziekenhuis en het vinden van de dader na een misdrijf.

De geur van vers gezette koffie in de ochtend, wie houdt daar niet van? Met onze neus kunnen we heel veel verschillende geuren opmerken. Maar er is ook heel veel dat we niet ruiken. Dat die fles wijn van matige kwaliteit is bijvoorbeeld. Of dat er een bom op het vliegveld ligt. Of dat een patiënt prostaatkanker heeft.

De elektronische neus – of kortweg: e-neus – kan dat in de nabije toekomst wel. Een e-neus is specifiek getraind voor bepaalde geuren, vergist zich zelden (dat is bij mensen wel anders), is zeer robuust (de menselijke neus is nog weleens verkouden) en kan worden ingezet op plekken waar een mens liever zijn neus niet in zal steken, zoals in een ruimte waar mogelijk zenuwgas hangt. Kortom, de e-neus komt ons goed van pas. Een aantal e-neuzen is al op de markt, en de komende jaren zullen er steeds meer bij komen. Maar hoe werkt zo’n e-neus en waar kun je hem allemaal voor gebruiken?

Dit is het begin van het artikel ‘Veelzijdige speurneus’ te vinden in KIJK 2/2020. Deze editie ligt in de winkel vanaf 23 januari tot en met 19 februari.

Meer informatie:

• IEEE Spectrum: Meet the E-Nose That Actually Sniffs
• YouTube: Science in 1 minute: How does an electronic nose work
• RTL Nieuws: ‘Slimme neus’ helpt longkankerpatiënt bij bepalen behandeling

Tekst: Marysa van den Berg

Beeld: Mark van den Brink/ANP

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!