Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Een menselijke eicel zendt chemische signalen om sperma te lokken. En sommige zaadcellen worden hier meer aan blootgesteld dan andere.
Mensen spenderen heel wat tijd om hun droomman of -vrouw te vinden. Zorgzaamheid, knap voorkomen, hoge status – allemaal eigenschappen die we meenemen in deze zoektocht. Eicellen kunnen echter een heel andere partnervoorkeur hebben dan de vrouw waartoe ze behoren. Ze lijken zelf te kiezen welke spermacellen ze aantrekken, zo zou blijken uit een nieuwe studie.
Lees ook:
Zwemrichting veranderen
Om een spermacel te lokken, stuurt een eicel chemische signalen zijn kant op. Deze aantrekkingsstoffen bevinden zich in de follikelvloeistof die het eitje omringt in de eierstok. Wetenschappers van de Stockholm University en de Manchester University hebben onderzocht of deze vloeistof kieskeurig is. Met andere woorden, trekt hij sperma van sommige mannen meer aan dan van anderen?
Hiertoe bestudeerden ze de vloeistof en spermacellen van koppels die een vruchtbaarheidsbehandeling ondergingen. In het lab keken onderzoekers hoe het sperma op de vloeistof reageerde; veranderden de zaadcellen van zwemrichting erdoor of werden ze er nauwelijks door aangetrokken? Vervolgens onderzochten de wetenschappers hoe het sperma van andere mannen reageerde op deze vloeistof.
Conclusie: de follikelvloeistof weet het sperma van sommige mannen beter te lokken dan van andere heren. “Eicellen trekken tussen de 18 en 40 procent meer sperma aan van de favoriete man”, meldt hoofonderzoek John Fitzpatrick. “En deze man is niet altijd de partner van de vrouw in kwestie.”
Zwangerschappen
Ontwikkelingsbioloog Bernard Roelen, werkzaam aan de Universiteit Utrecht en niet betrokken bij het onderzoek, laat weten het een interessante studie te vinden. Wel geeft hij aan dat het om minimale voorkeur gaat. “De voorkeuren zijn subtiele verschillen in bijvoorbeeld beweeglijkheid van de spermacellen, en er is statistiek nodig om de verschillen te kunnen detecteren”, zegt Roelen.
De wetenschappers onderzochten ook nog of de koppels waarvan het sperma wordt aangetrokken tot de follikelvloeistof van de eigen partner sneller zwanger raakten dan de koppels waarbij dit niet het geval was. Dit bleek niet zo te zijn. Roelen: “De klinische toepasbaarheid van deze bevindingen lijken me daarom minimaal.”
Bronnen: Proceedings of the Royal Society B, Stockholm University via EurekAlert!