Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Micro-organismen op vochtig plastic scheiden geuren uit die mogelijk zeeschildpadden aantrekken.
Het hartverscheurende beeld van een schildpad verstrikt in een visnet kennen we helaas allemaal. Dieren kunnen plastic afval verwarren met voedsel; zo kun je je misschien wel voorstellen dat plastic zakken in het water al snel op ronddobberende kwallen lijken. Nietsvermoedend happen de beesten vervolgens toe.
Toch lijkt niet elk drijvend stuk plastic op een lekkernij. Daarom gingen onderzoekers op zoek naar andere factoren waar de schildpadden door worden aangetrokken. In een recente publicatie schrijven ze hoe de geur van plastic afval de zeedieren mogelijk in de val lokt.
Lees ook:
Stinkend plastic
In de zoektocht naar voedsel gaan dieren vaak hun neus achterna. Zo bleek uit eerder onderzoek bijvoorbeeld al dat buissnaveligen (zoals de albatros) afkomen op geuren die vrijkomen uit plastic afval dat wordt behuisd door micro-organismen, zogeheten biofouled plastic. Deze micro-organismen verzamelen zich op vochtig plastic en vormen hierop een biofilm, waaruit geuren vrijkomen.
Om uit te zoeken of zeeschildpadden worden aangetrokken tot deze geuren, ontworpen de wetenschappers een gedragsstudie. Ze analyseerden hoe vijftien onechte karetschildpadden (Caretta caretta) – ja zo heet de schildpaddensoort echt – reageerden op vier verschillende geuren: de geur van voedsel, biofouled plastic, schoon plastic en gedemineraliseerd water. De laatste twee geuren telden als controles.
Neus in de lucht
Via een buis in de muur bliezen de wetenschappers de vier geuren in willekeurige volgorde richting een zeeschildpad in een waterbak. Als reactie op een interessante geur steekt de schildpad zijn neusgaten boven het water uit, zodat hij deze goed in zich op kan nemen. De beesten staken na het ruiken van biofouled plastic en voedsel hun neus drie keer langer boven water dan bij controlegeuren.
Ook de onderzoekers zelf waren verrast hoe sterk de schildpadjes reageerden op het aangetaste plastic. “De schildpadden kennen de geur van hun voedsel, aangezien ze deze constant hebben geroken en gegeten de afgelopen vijf maanden. We zijn dus verbaasd dat ze even sterk reageren op geuren uit voedsel als uit plastic,” zegt hoofdauteur Joseph Pfaller.
Precieze geur
De wetenschappers geven zelf aan dat vervolgonderzoek nog hard nodig is. Zo moet uitgezocht worden welke geur(moleculen) precies een rol spelen bij het uitlokken van de reactie. En ook de invloed op hun voedselzoekgedrag moet nog verder worden uitgeplozen. Het begrijpen van de precieze werking achter de aantrekkingskracht van plastic kan ons helpen het zeeleven te behoeden voor de plastic valstrik.
Bronnen: Current Biology, EurekAlert!, Rob Brugter
Beeld: Joseph Pfaller