Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Om je week goed te starten, elke maandag een tof wetenschappelijk of technisch beeld op onze site. Deze keer: een zeepbel die bevriest, vertoont eigenlijk maar gek gedrag.
In Winnipeg, Canada daalde het kwik onlangs tot -28 graden Celsius. Niet echt een temperatuur om buiten de wetenschap te bedrijven, wel de perfecte temperatuur om zeepbellen te laten bevriezen. En dus stapte de Canadese ecoloog Heather Hinam toch naar buiten met een zeepmengsel, een camera en een statief.
Met een rietje blaast Hinam een bel die op steeds meer plekken begint te bevriezen. Naarmate de ijskristallen groter worden, versmelten ze uiteindelijk in elkaar en vormen ze een complete sneeuwbol.
Lees ook:
IJzig proces
Maar hoe gaat dit bevriezen eigenlijk in zijn werk? Dat zochten wetenschapers in 2019 uit; hun bevindingen publiceerden ze in Nature Communications. Wat de onderzoekers zich destijds vooral afvroegen is hoe het kan dat er meerdere stukjes ijs op de zeepbel worden gevormd in plaats van dat het ijs op één punt begint en zich verder over de bubbel verspreidt.
Dat zit zo. Zodra de zeepbel op een plek bevriest, komt daarbij een beetje warmte vrij. Door die warmte ontstaan er verschillen in oppervlaktespanning in de zeepbel, met als gevolg dat er vloeistofstroompjes gaan lopen. Die stroompjes zijn verantwoordelijk voor het bewegen van de ijskristallen – alsof ze op de zeepbel aan de wandel gaan. Op deze manier bevriest de zeepbel niet vanuit één punt, maar op meerdere plaatsen tegelijkertijd.
Maar laten we vooral even genieten van de schoonheid van een bevroren zeepbel.
Bronnen: Nature Communications, Live Science
Beeld: Heather Hinam