Het bedrijf Colossal heeft 15 miljoen dollar aan de Harvard Medical School gedoneerd om de mammoet tot leven te wekken.

Voor het opwekken van de doden hebben we geen toverspreuken nodig. De wetenschap kan in theorie met genetische manipulatie uitgestorven dieren weer in het leven roepen. En het eerst ‘slachtoffer’ is de mammoet. Er werd al veel langer nagedacht over het verrijzen van de harige oerolifant. Met de 15 miljoen dollar (omgerekend zo’n 12,7 miljoen euro) van Ben Lamm, CEO van het geneticabedrijf Colossal, kunnen de wetenschappers van Harvard eindelijk aan de slag. Maar hoe gaan de onderzoekers te werk? Enkele vragen beantwoord.

Lees ook:

• Levensgroot mammoetskelet uit 3D-printer gerold
• Moeten we uitgestorven dieren tot leven wekken?
• De natuur helpen met genetische modificatie

Hoe doen ze dat?

Het scheppen van zo’n groot beest begint heel klein. Het DNA van een aantal mammoeten is relatief goed intact gebleven door de koude grond waarin hun overblijfselen zijn bewaard. Jammer genoeg is het genetische materiaal ook weer niet zó goed dat we er echte mammoeten mee kunnen ontwikkelen. Wel kan het Harvard-team een kruising maken tussen moderne en prehistorische olifanten.

Het DNA dat nog intact is, wordt vergeleken met dat van een Aziatische olifant. De wetenschappers zoeken verschillen in de genomen van de twee slurfdieren en kunnen op die manier bepalen hoe de genen bijgesteld moeten worden in de olifant-mammoet-hybride. Omdat de onderzoekers van plan zijn het dier los te laten in het Noordpoolgebied, moet hij bijvoorbeeld iets beter bestand zijn tegen kou dan zijn tropische tegenhanger. De wetenschappers geven hem daarom allemaal karakteristieken van de reus uit de IJstijd, zoals een 10 centimeter dikke vetlaag, lange haren van een meter, en kleine oren die zo min mogelijk kou opvangen.

Waarom doen ze dat?

Om een nogal omslachtige reden: het onderzoeksteam denkt dat de met uitsterven bedreigde Aziatische olifant in een ‘andere vorm’ meer kans heeft op overleven. Je kunt je natuurlijk afvragen of de Aziatische olifant blijft bestaan als er een hybridesoort wordt gecreëerd. Daarnaast hoopt het team ook meer universiteiten en bedrijven te inspireren. Zij kunnen zo andere bedreigde diersoorten redden.

Ook verwacht de groep wetenschappers dat de nieuwe dikhuiden klimaatschade aan de Arctische toendra kunnen herstellen. Door het stampen op de grond en omstoten van bomen zou het ijs in de grond minder snel smelten. Door deze permafrost te beschermen, verzakt de bodem niet meer en kunnen de graslanden van vroeger misschien terugkeren.

Moeten ze het wel doen?

Daar is lang niet iedereen het over eens. Zo zijn er meerdere wetenschappers die sceptisch zijn over dit ambitieuze project van Colossal. Love Dalén, professor evolutionaire genetica bij het Paleontologisch Centrum van Stockholm, vindt het moeilijk voor te stellen dat kou bestendige olifanten een impact kunnen hebben op een omgeving die worstelt met branden, vol ligt met slijk en sneller opwarmt dan ieder ander gebied in de wereld. Dat liet ze desgevraagd weten aan CNN.

Ook kan het introduceren van nieuwe diersoorten kan zomaar averechtse werken, legt Gareth Phoenix, professor in ecologie bij de Universiteit van Sheffield, aan The Guardian uit: ‘’We weten dat bomen en mos in de beboste regio’s van de Noordpool cruciaal zijn in het beschermen van permafrost, dus het omduwen van deze bomen en het vertrappen van mos is het laatste wat je wilt doen.’’

Kritiek of niet, Colossal en Harvard gaan door met hun project. Ze hopen dat de eerste kalveren van de nieuwe oude olifant over zes jaar klaar zijn.

Bronnen: de Volkskrant, The Guardian, CNN

Beeld: iStock/Getty Images

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!