Het is al een tijdje vrij stil rond de James Webb Space Telescope. Toch wordt er nog steeds stug aan doorgewerkt, zoals blijkt uit een fraai timelapse-filmpje van de NASA.
De James Webb Space Telescope (JWST voor vrienden en kennissen) wordt in 2018 omhoog gebracht en op 1,5 miljoen kilometer van de aarde gehangen. Vanaf die plek, Langrangepunt 2 genoemd, gaat hij ongetwijfeld fraaie plaatjes van het heelal maken.
De instrumenten aan boord zijn zo gevoelig dat de JWST ruimteobjecten kan waarnemen die op meer dan 13 miljard jaar afstand staan. Het infrarode licht van die verre objecten wordt opgevangen met deze 6,5 meter grote spiegel die is opgebouwd uit achttien ‘bladen’. Die worden ‘ingeklapt’ vervoerd (omdat ze anders niet in een raket passen) en moeten dus in de ruimte worden uitgevouwen.
De spiegel is gemaakt van platen berillium (een aardalkalimetaal) die superglad zijn geslepen en elk van de 18 hexagons, die samen de primaire spiegel gaan vormen, weegt zo’n 20 kilo. Ze moeten uiterst voorzichtig worden geplaatst, omdat de kleinste beschadiging of afwijking al enorme gevolgen kan hebben voor de kwaliteit van de foto’s. Actuators (kleine motortjes) aan de achterkant richten elke spiegel met een nauwkeurigheid van één tienduizendste van de doorsnede van een mensenhaar. Hieronder kun je zien hoe dit gebeurde.
De ruimtetelescoop wordt zo ver van de aarde geplaatst omdat dat het infrarode licht dat door de zon en zelfs de aarde en de maan wordt uitgezonden al genoeg is om de instrumenten te storen. Daarnaast krijgt JWST een soort zonnescherm om het licht te blokkeren en worden alle instrumenten aan boord (die voor storende warmtestraling kunnen zorgen) gekoeld tot -223 graden Celsius.
Overigens wordt de James Webb Space Telescope wel eens omschreven als de opvolger van de Hubble. Dat is niet helemaal waar. Meer daarover hier.
Bronnen: NASA
Beeld: NASA